1e dag in Ciudad Real

Donderdag 19 mei 2022

1e dag in Ciudad Real

Hotel Santa Cecilia

De reden dat ik in Ciudad Real terecht gekomen ben is eigenlijk tweeledig. Enerzijds om zoals eerder gemeld wat centraler te zitten vwb het vervoer. En de andere reden is dat ik altijd al wat met Ciudad Real had. Koninklijke stad. En eigenlijk ook door de stichter Alfonso X, de wijze. Met name door de laatste toevoeging voelde ik me wel verwant. Het is een stad ter grootte van Roosendaal, ruim 70.000 inwoners en daarbij de regionale trekker. Dat laatste zou ook Roosendaal willen zijn. Er is ook nogal wat verwoest doorheen de eeuwen. Bij ons ook niet echt veel erfgoed meer. En de link met Don Quichot trok  me wel aan.

Dus vandaag ten strijde en op trektocht door de stad. Maar eerst even ontbijten. Tegen mijn normale doen in nu wel in het hotel. Gisteren niet zo snel een leuke bar gezien. Dus nood breekt wet. In de hotelcafetaria twee wat oudere obers. Ik bestel mijn normale ontbijtje van koffie en toast en niemand verwijst me naar het ontbijtbuffet in het restaurant. Ook hier een vriendenprijs van €. 3,00 en mijn bodempke is weer gelegd. 

Tegen half elf richting Plaza Major waar de VVV moet zitten. Onderweg nog een foto van de plaatselijke en wereldberoemde held. De VVV vind ik niet zo snel. Dus bij het stadhuis binnen en een beveiligingsman loopt mee naar buiten. Men is het groen tegen de gevel aan het onderhouden. Een grote kraan verspert het uitzicht en de deur van de VVV. De ingang wordt voor me vrijgemaakt en ik mag binnen. Twee dames verwelkomen me vriendelijk. De wat oudere dame wil me in het Engels van info voorzien. Maar haar Engels is even slecht als mijn Spaans. Dus ik vraag haar Spaans te spreken dan gaat het wat gemakkelijker. Wel langzaam zeg ik en ze houdt zich daar aan. Haar jongere collega vult haar steeds aan. Ik krijg een pak info voor zes weken mee. Dus eerst naar het terras voor koffie en de zaak wat ordenen.

Het centrum is niet zo groot en de meeste bezienswaardigheden zijn op loopafstand. Acht km buiten Ciudad Real zijn nog opgravingen van de oude stad. De dame trachtte me over te halen tot een excursie. Vriendelijk geweigerd. Want om in de brandende zon te gaan lopen trekt me niet. Zeker als je afhankelijk bent van een busje die voor jou bepaalt wanneer je weg kan. 

Een van haar adviezen was om naar een carillonspel van de Casa del Arco op de Plaza Major te gaan kijken. Waarbij de figuren Sancho Panza, Cervantes en Don Quichot uit een deur in de toren naar buiten komen. Het gebeurt een paar keer per dag. Ik heb nog net tijd om de nabij liggende Petruskerk te gaan bekijken. Het is de op één na oudste kerk van deze stad. Aan de buitenkant lijkt het echt een middeleeuwse mastodont. De grote deuren zijn dicht. Dus pech. Maar dan zie ik een oud vrouwelijk patatje toch die kant uit sukkelen. Ik sukkel haar langzaam achterop. Zij weet welke deur wel open is dus hup naar binnen. Prachtige authentieke kerk, geen rijke roomse uitstraling maar sober ingetogen mooi. In de stilte zijkapel een prachtig beeldhouwwerk in de wand. 

Ik bezichtig op mijn gemak en mede door de koelte de aantrekkelijke kerk. Offer een kaarsje en dan naar de klokketoren met beelden en carillon. Om enkele minuten voor twaalf begint het schouwspel. De figuren komen naar buiten. En nadat de klok twaalf keer slaat is het weer afgelopen. Het luik sluit zich weer. De meeste mensen lopen het gewoon voorbij. Het is toch wel een aardige attractie. 

Ik vervolg mijn toeristische route richting Plaza Del Prado, waar kathedraal en een gemeentelijk museum gevestigd zijn. Ook de kathedraal valt op door zijn eenvoud. Je bent daar dan ook snel doorheen. 

Een gemeentemuseum is gevestigd in het geboortehuis van Herman del Pulgar. Ik kende deze man zeker niet, maar Google zegt dat het een historicus en schrijver was in de vijftiende eeuw. Mede door de mooie locatie en de nood voor een sanitaire stop ga ik het museum in. Een kassadame zegt dat ik gratis binnen mag. Normaal voor de oudjes drie euro. Maar zoals velen van jullie al weten heb ik tegenwoordig een stok nodig bij het lopen om me in mijn evenwicht te ondersteunen.  Ik word daarom als “behoeftige” aangemerkt en dus gratis toegang. Wel de restrictie “No foto’s” signor. Oké, het is een prachtig pand en er is een tijdelijke tentoonstelling van  moderne kunst. Schilderijen, foto’s en beelden. 

Om bij de toiletten te komen moet ik eerst een aantal zaaltjes door. Het blijkt geen straf. Er hangen echt interessante werken tussen. Één schilderij spreekt me erg aan. “El caido del Cielo”, de val van de hemel. Uitgebeeld als een gigantische vredesduif die door zijn val een stad verwoest. Bij de uitgang vraag ik aan de dame of ik één foto mag maken van de mooi patio. Maar ze is zeer streng opgevoed, dus het mag niet. Aan de andere kant van het plein een mooi oud gebouw, wat vroeger diende als casino. Nu is er een bibliotheek in gevestigd en expositie ruimte. Ik loop even binnen, maar van de oude glorie is niks meer te zien. Een ander, mogelijk mooier deel, blijkt tijdelijk dicht.

Het loopt tegen tweeën, ik pak even een terrasje om bij een biertje te ordenen wat ik al gedaan heb. Dat is eigenlijk best veel. Dat moet ook wel. Na twee uur gaat er veel dicht en soms ook niet meer open die dag. Je hebt dus maar een beperkte tijdspanne. 

Tijd om wat eten te scoren. Ik zoek nu echt iets van een menuuke. Gisteren was het teveel. De Plaza Major, nu vol in de zon, ligt er redelijk uitgestorven bij ten opzichte van de ochtend. Bij een mooie zaak een bord buiten met een menu. Niet geaarzeld en naar binnen. Het is nog niet druk. Pintje en keus is snel gemaakt. Vooraf een lauwwarme salade van artisjokharten met gebakken stukjes ham. En als hoofd tongfilet gevuld met gamba’s. Daarna nog een stukje pudding als zoeteke. Ik eet veel vis omdat het  lichter verteerbaar is. Daarbuiten zijn de lappen vlees hier erg groot. Weer erg lekker getafeld. Ik loop richting het hotel, koop nog een fles water bij een chino en dan plat.

Vanavond naar een balletvoorstelling. “La muerte y la doncella”, de dood en het meisje. Origineel is de muziek van Frans Lizt heb ik gelezen. Ik kan niet achterhalen wie de eerste choreograaf van het ballet was. Vanavond een prachtige uitvoering. Ook de muziek, modern bewerkt, is geweldig. Met een verhaal die erg aangrijpend is. De zaal is maar half vol. Aan de prijs kan het niet liggen. Prima plek voor een tientje. Dus de gemeente zal meebetalen of dat het in het kader van de week van de dans is. 

Na de voorstelling nog op het terras voor tapa en glas. Om de voorstelling even te laten bezinken voor het te bedde gaan. Ik app nog met Herman over mijn aankomst in Zaragoza . Dan licht uit, morgen weer een nieuwe dag