Transfer naar huis

Donderdag 26 mei 2022

Transfer Barcelona naar Roosendaal

Hotel “Chez Moi”

Ik heb een wat vroege vlucht van Barcelona naar Eindhoven. Niet echt mijn ding, maar er was geen andere mogelijkheid. Opstijgen om 9.45 uur, betekent dat ik uiterlijk 7.45 uur op “AirPort El Prat” moet zijn. Omdat ik ‘s ochtends nogal wat tijd nodig heb om me toonbaar te maken zet ik de wekker op 5.30 uur. Ik ben echter al spontaan om 4.30 uur wakker.

Keuze om nog een uurtje tehaze slapen of maar uit bed klimmen. Ik kies voor het laatste. Neem mijn tijd en sta uiteindeljk tegen zes uur fris gepakt en gezakt klaar voor vertrek. Ik heb het hotel vooraf betaald, dus gekozen voor een snelle uitcheck. Ik gooi mijn elektronisch kamersleutel in een doos bij de hotelreceptie en dan de lift in naar beneden, de stationshal.

Mijn plan om eerst nog een koffieke te doen laat ik varen omdat de cafetaria nog bezig is met opstarten en er al een rij klanten staat bij de koffiecorner.

Dus richting kaartjes automaat, even kijken hoe die werkt en na een geslaagde transactie van €. 4,60 de roltrap naar beneden richting perron 11 en 12 waar de shuttle trein naar het vliegveld vertrekt. Het mededelingenbord geeft aan dat de trein om negen over zes richting AirPort zal gaan. Dus mooi op tijd en het is gelukkig ook nog niet erg druk met medepassagiers. Treintje komt, instappen en daar gaan we. Na twee tussenstops en een klein half uur verder komen we op de eindbestemming aan. Het is nogal een eindje lopen naar vertrekhal T2, maar vroeger moest je dat stukkie met de bus, wat omslachtiger was.

Hier draait de koffiebar al op volle toeren. Ik parkeer mijn trollie bij een tafeltje en even later zit ik aan de koffie met krakend verse croissants. Het is iets over zevenen, dus prachtig op tijd.

Beetje mensen kijken die ook vroeg op zijn gestaan en even later ga ik alvast maar in de rij staan bij balie 15 voor de incheck. Er liggen letterlijk een twaalftal, ik denk middelbare scholieren tegen de grond, gewapend met IPhone, zakken chips en blikken Red Bull als ontbijt. Nederlanders, Gapend en boerend en de .... aan de rest van de wereld. De dame die ze begeleidt heeft totaal geen overwicht op het zooitje. En probeert met Popie Jopie gedrag de zaak enigszins in de hand te houden. Het zullen je kinderen maar wezen. Gelukkig gaat snel daarna de balie open en verdwijnen ze voor even uit het zicht.

Bij de veiligheidscontrole is het druk. Alles moet uit en af. Ik trek ook alvast mijn wandelschoenen maar uit. Kwestie van ervaring. Ondanks dat tevoren al met borden en mondeling de instructies zijn gegeven denken veel mensen dat die regels niet voor hen gelden. Dus er moet nogal eens een koffertje open waar flessen vloeistof uitgehaald worden en laptops die apart gescand moeten.

Ik kan meteen doorlopen. Nog maar een koffie tot het sein komt dat we het vliegtuig in kunnen. Ik laat de meute maar voorgaan. Ik zit weer op stoel 8C aan het middenpad. Naast mij een koppel. Naar later blijkt vader en dochter. Hij zwaar lichamelijk gehandicapt en Arabisch sprekend. Zij is echter perfect ABN talig, ook in voor wat small talk met mij en constant in de weer om voor haar vader te zorgen. Die vaak op norse toon laat weten iets te willen hebben.

De vlucht verloopt zeer voorspoedig, landen mooi op tijd en hop naar de koffers. Mijn trollie ligt als vierde op de bagageband. Als ik buiten kom zie ik de shuttlebus naar Eindhoven station met de deuren open staan. Bij de chauffeur druk voor tickets, maar de zijdeur staat ook open en met mijn OV kaart kan ik zo instappen. Dus mogelijk een koffie en broodje op de statie.

Daar aangekomen staat vermeld dat de trein naar Tilburg over acht minuten vertrekt. Dus geen koffie want nu wil ik dan ook wel naar huis. Trein in en ook de overstap in Tilburg loopt vlotjes. Roosendaal station, lift in en naar de bus. Hier moet ik een kleine tien minuten wachten. No problem, ondertussen van mijn buurtjes een app gekregen dat koffie en koek bij hen klaarstaat.

Om tien over drie stap ik bij hen binnen. Beetje bijpraten en om vier uur ben ik echt thuis. Krantjes liggen weer op datum en de post op een stapeltje. Dus weer perfect geregeld door mijn buren.

Dan koffer uitpakken, de was sorteren en ik onder de douche. Ik regel een soepje uit blik en wat crackers met beleg als avondmaaltijd. Beetje sober, maar de laatste weken genoeg genoten. Dus het mag iets minder.

Wasmachientje aan en om negen uur s’avonds hangt alles weer op het rekkie.

Tegen elven zoek ik wel wat vermoeid mijn eigen bedje weer op...........leutig om weer thuis te zijn en maar weer kijken wat een nieuwe uitdaging kan zijn.

Iedereen bedankt voor de leutige reacties al die dagen en tot de volgende....