1e dag in Zaragoza

Zondag, 22 mei 2022

1e dag in Zaragoza.

Hotel Zenit Don Yo.

Zondag rustdag, maar dat is het voor mij natuurlijk elke dag. Tegen tienen verlaat ik mijn hotel. Op weg naar mijn ontbijt bar San Siro  waar ik een paar jaar geleden bij toeval verzeild ben geraakt. De bar is op een honderd meter van het hotel. De bediening is over het algemeen vriendelijk. Soms wat stug. Maar wat je op je bord krijgt is goed, ondanks dat het maar over toast gaat. 

Ik bestel mijn portie en app even met Herman over een diner idee. Normaal gaan we altijd naar één van de beste tapasbars in Zaragoza “Hermanos Teresa”. Het antwoord komt meteen met aanvullende culinaire adressen. 

We spreken af dat ik vanavond met de bus naar het Attractiepark ga. En dat we vandaar uit samen naar “El Tubo” de tapas buurt van Zaragoza gaan. In de smalle straatjes veel leuke barrekes. Veelal met een eigen speciale tapa. 

Bij El Siro, krijg ik mijn ontbijtje en zoals altijd zitten er dezelfde oudere heren, die een koffieke nemen en uitgebreid de krant komen lezen. Houden daarmee minimaal een uur vier plaatsen bezet. Niemand hier die daar van op kijkt. Maar veel mensen die daardoor geen plaats hebben, wat geld kost. Het mag gezegd dat de baruitbater ook wat kritischer zou mogen zijn op de indeling van zijn terras. Met wat schuiven van tafels zou hij de capaciteit met tachtig procent  kunnen uitbreiden. Zijn probleem, maar hij zal het niet nodig hebben. 

Schuin aan de overkant een kerk waarvoor zich veel chique gekleed volk verzameld. Communicanten tijd is voorbij. Een ouder koppel stapt uit een grote auto, iedereen applaudisseert en ballonnen met 50 als tekst verklaren de aanleiding. Ik reken af en richting VVV. Ik ken de weg hier wel, maar mogelijk hebben ze wat nieuws te melden. Aardig vrouwke doet zeer haar best. 

Ze begint met te vragen hoe lang ik hier blijf en somt daarna al de activiteiten etc. op. Er zijn ook festiviteiten in het kader van de historie van Zaragoza en vandaag is de laatste dag. Alle musea etc. gratis toegankelijk en op het plein bij El Pilar, de machtige mooie kerk, is veel muziek en worden historische taferelen vertoond. Er is een continu toneel opvoering over het ontstaan en geschiedenis van Zaragoza. O.a. dat de vrouwen van Zaragoza onder leiding van  Augusta van Aragon het leger van Napoleon hebben verdreven. Een “verteller” doet het verhaal, terwijl tiental figuranten alles in beeld brengen. Ik vind dit een gouden idee. Je houdt hiermee constant de aandacht vast voor het plaatje. Terwijl je bij een echt rollenspel van de één naar de ander moet switchen. Ook de schilder Goya komt in het verhaal voor omdat hij veel oorlogshandelingen op doek heeft vastgelegd. Hieraan is ook een expositie verbonden. 

Ik ga El Pilar, de kerk binnen, ook hier razend druk. De beschermheilige El Pilar van Zaragoza is heel populair. De ene mis is nog niet uit of de andere begint weer. Ik maak mijn rondje, offer een kèrske en dan weer naar buiten. 

Tijd om even te gaan zitten. Onderweg naar de Pilar ben ik voorbij het oudste café van Zaragoza gekomen. De laatste keer dat ik hier was, dicht en vervallen. Nu gelukkig opgeknapt en weer open. Dus daar naar toe. Plaats vrij op het miniterras en pint besteld. Pint en op dertig meter afstand een straatzanger die jaren zestig liedjes zingt. Je zou van minder de blues krijgen. Ik geniet van het moment. Ik merk dat het langzaam minder druk wordt op straat. Het is al twee uur geweest, dus de Spanjolen gaan aperitieven en daarna eten. 

Goei plan, maar ik wil niet teveel eten omdat ik vanavond ook weer letterlijk iets voor de kiezen krijg. Ik weet dat er onderweg naar mijn hotel in een zijstraat een bar is met zeevruchten. Dus daar een beetje pitsen kan geen kwaad. 

Snel gevonden, stoeltje buiten, aardige ober, pintje, bordje mosselen in pittige saus, bordje patates bravas en smullen. Precies goed. Afrekenen, dan hotel en met één oog open naar Verstappen kijken. En hij wint.......

Na de siësta een verfrissende douche en maar weer aankleden. Tegen half acht naar de bushalte richting attractiepark, Bus 34 rijdt net weg, dus wachten. Na twintig minuten komt de volgende en ben ik onderweg. De lucht wordt donker, windvlagen en dan gaan boven de sluizen open. Hier had ik niet op gerekend, niks bij tegen de regen zoals niemand op straat. Herman belt dat hij bij de bushalte van het attractiepark met de auto op me wacht. Gelukkig is dan de grootste hoosbui al voorbij. Nog even wat administratie in de zaak van Herman en we zijn weg. Natuurlijk ook in Zaragoza een parkeerprobleem, dus gaat de auto in de parkeer garage. We lopen El Tubo in. Nog redelijk druk maar hier en daar ook al een barreke dicht. Het is zondagavond. Ook veel Spanjaarden moeten maandag gewoon werken. Er is echter nog keus genoeg. Albondigas in kerrie met couscous. En gefrituurde chipstaart als patates bravas. Dus weer heel anders. Wel zware kost. We nemen nog iets met kabeljauw, maar meer kan er echt niet bij. Nou nog een klein ijsje dan zegt Herman. We gaan naar een ijszaak en nemen de man een hoorntje. Dan richting auto die vlak bij het hotel staat. Hier houdoe en tot morgen..........