Verona dag 2

Verona dag 2

Vrijdag 8 september 2023

B en B Mariclà

Ik word redelijk uitgerust wakker. Douchen en aankleden. Vandaag oriëntatie dag Verona en vanavond naar de opera Aida in de Arena.

Ik stap de B en B uit en de warmte in. Schuin aan de overkant het café van gisterochtend. Ik weet dat de Italianen niet uitgebreid ontbijten en sluit me daar graag bij aan. Een kom stevige zwarte koffie en een brioche (croissant) is even voldoende. Ik bekijk de door Claudio aangegeven looproute naar de stad. Afrekenen bij de Chinese bareigenares en dan op weg richting het centrum.

De wandeltijd is wat positief ingeschat door Claudio. Ik volg exact de aangegeven route naar het centrum, met hier en daar ook nogal wat werkzaamheden. Het verkeer is erg druk, maar men heeft veel respect voor de oversteekplaatsen en stopt meteen als je maar aangeeft over te willen steken.

Ruim veertig minuten later sta ik op de “piazza Bra”, oog in oog met de Arena.

Het lijkt dat die ook weer in de stijgers staat, maar dat isgelukkig maar aan één kant.Hop naar de VVV voor info en Verona-card, natuurlijk loop ik weer even verkeerd. Uiteindelijk stond ik er eigenlijk vlak bij, maar wel uit het zicht door de vele toeristen. Eenmaal binnen heb ik snel mijn card-je en stadsplan. Ik sukkel wat rond door het centrum om aan de stad te wennen. Ondanks de drukte toch wel een relaxte sfeer. Dan evende koelte van een barreke voor een pintje en snelle tosti als lunch.

Ik weet ondertussen dat buslijn 11 vlakbij mijn B en B stopt. Dus maar bij een halte gaan staan. De bus komt, ik stap in en ga de verkeerde kant uit, had aan de andere kant van de straat op moeten stappen. Een ongewenste rit door een deel van Verona die ik eigenlijk niet wil zien. Maar ik kan natuurlijk blijven zitten want de bus gaat straks weer de door mij gewenste kant uit. Echter niet voordat de chauffeur even stopt bij een winkel in vissers benodigdheden om zijn aankopen te doen. Niemand in de bus maakt er een opmerking over.

Uiteindelijk kom ik toch weer op mijn kamer, snelle douche en andere frisse bullekes aan. Een dik uur later weer met bus 11 op weg naar het centrum.

Nu heb ik wel even tijd, slenter wat rond en zoek ook een de plek waar ik nachtbus 95 kan pakken na de voorstelling. Aangeraden door Claudio i.v.m. de drukte na afloop van de opera. Vervolgens Terrasje, pintje etc.

Het loopt tegen half zes…de voorstelling begint om 20.45 uur. Voor die tijd moet er wel gegeten worden. Ik ben alleen en weet dat men liever tafels voor minimaal twee personen verkoopt. Dus niet te kritisch zijn en het eerste restaurant dat ik tegen kom maar het voordeel van de toeristische kwaliteit toe vertrouw. Het wordt “Il Bacaro dell Arena” in een straatje met bijna uitzicht op de arena. Ik ben de eerste klant, krijg met alle egards een tafeltje buiten aan straat van een door de wol geverfde jonge gérant. Geen pusher, maar neem uw tijd signor en roept u maar. Niet te zwaar tafelen Louiske, dus ik ga voor een gemengd plankje kaas en charcuterie vooraf en een frisse salade als hoofdgerecht. Een glas wijn uit de streek mag daarbij niet ontbreken natuurlijk. Ik vraag de serveerster om een glas water, maar dat kan niet zegt ze het gaat alleen per fles. Dus dan mijn tijdelijke vriend de gérant maar even geraadpleegd. En die kan natuurlijk wel wat regelen. Ondertussen is de tent dankzij mij zowel binnen als buiten volgestroomd.

Afrekenen en richting Arena. Op het plein zitten alle terrassen bomvol. Ik heb een mooie gereserveerde zitplaats op het middenterrein van de Arena. Vlak voor het podium en alleen een trapje naar beneden bij de entree. Er staat al veel chic volk te wachten. Met name de dames hebben zich echt gekleed voor een avondje uit. Uiteindelijk mogen we de arena in, maar niet voordat de tassen gecontroleerd zijn en we door een elektronisch scan zijn gegaan. De Arena telt een zeventigtal ingangen, volop mensen die je de weg wijzen, dus super georganiseerd. Buiten de arena waren verkooppunten waar je een kussentje kon kopen om niet op de stenen te moeten zitten. In mijn geval gelukkig niet, want ik heb een gewone stoel. Om in stijl te blijven neem ik net als veel anderen een glas champagne mee naar binnen. (en een flesje water).

De arena loopt gestaag vol, om 20.45 uur stipt begint de voorstelling. Het publiek wordt doodstil. Het grote orkest in de “bak” zet de muziek in de artiesten komen op…alles live gezongen en onversterkt…….

Aïda, het liefdesverhaal van een Ethiopische prinses, slavin van Amneris, dochter van de farao en beiden verliefd op de bevelhebber van het Egyptische leger. Een prachtige opera in een modern jasje gestoken. Topartiesten als solisten en honderden medewerkers die met zang en dans in overweldigende taferelen het verhaal versterken. Geen zware ouderwetse decorstukken, maar computer gestuurde elementen, prachtige kleding die met (laser) uitlichting een extra dimensie krijgen. Je weet niet waar je eerst moet kijken. Overweldigend en respect voor al de mensen die de artistieke gave bezitten dit te bedenken en ook ten uitvoer te laten brengen. Na elke act mag het publiek zich even uitleven in applaus om direct daarna weer stil te worden. Foto’s maken en filmen is verboden, in de rijen voor mij is er slechts één dame die zich niet kan beheersen. Gelukkig wordt zij snel terecht gewezen. Er is één korte pauze en om kwart na middernacht is het na een ovationeel applaus afgelopen.

Dan twintigduizend man op straat. Alle horeca weer bomvol. Ik sukkel maar naar mijn bushalte. Echter eer ik daar ben is de laatste bus vertrokken, terug naar het plein is geen optie, dus ik wacht maar tot er een vrije taxi voorbij komt. Dat duurt wel even, maar ik heb geen alternatief…

Uiteindelijk is het bingo, taxichauffeur aardige vent, zet meteen de taximeter aan en brengt me voor een alleszins redelijk bedrag naar mijn slaapadres. Om twee uur lig ik lichamelijk moei maar geestelijk ontspannen op bed…. Wat een prachtige belevenis……