Verona dag 5

Verona dag 5

Maandag 11 september 2023

B en B Mariclà

Na mijn douchebeurtje maak ik mijn koffertje zover klaar dat al mijn spullen eenvoudig door het kamermeisje naar mijn andere kamer kunnen worden gebracht. Mijn huidige kamer was al weer voor langere tijd verhuurd. Dus kreeg ik een andere kamer in overleg toebedeeld. Enige nadeeltje was dat mijn privé badkamer niet in de kamer is. Maar aan de overkant van de gang.

Ik app Claudio hoe we het gaan doen met de sleutels. Hij is er binnen 2 minuten. We wisselen de sleutels, ik kan weg en Claudio zal later mijn bagage op de andere kamer laten zetten.

Hij vraagt hoe laat ik dinsdag vlieg en hoe ik naar het vliegveld ga. Ik vertel dat ik bus 11 pak en bij het station overstap op de AirPortbus. Hij biedt aan om me met de auto naar het vliegveld te brengen. Hij gaat op bezoek bij zijn dochter en komt daar dan toch langs. Wie ben ik om zo een genereus aanbod te weigeren. En het scheelt toch nogal wat gezeul nu met mijn pootje. Ik krijg ook een late check-out zodat ik op mijn gemakje kan doen.

Na al dit geregel kan de dag weer beginnen met een bezoekje aan mijn Chinese dame in de ontbijtbar. Ik doe mijn bestelling aan de bar en ga op het terras zitten. De dagelijkse ouwe mannenclub is ook weer aanwezig, dus er wordt weer stevig gediscussieerd over het laatste nieuws. Kan ik in Spanje vaak een gesprek toch redelijk volgen, in Italië lukt me dat echt niet. Mijn ontbijtje wordt geserveerd en ik geniet van koffie, broodje en het nog heerlijke koele weer.

Hop Louiske opstaan, afrekenen en richting cultuur in het centrum. Ik sukkel naar de bushalte en twintig minuten later stap ik in het nu redelijk rustige centrum de bus weer uit. De halte bij de Iglesia San Fermo is het meest gunstig om naar de Dom van Verona wandelen. Het straatje naar de Piazza delle Herbe waar het afgelopen zaterdag mudje vol was is nu redelijk rustig. Alleen de leveranciers aan horeca laden met veel lawaai lege en volle biervaten in en uit de camions. Slagers en groentemannen beleveren de restaurants. Er wordt nogal wat geconsumeerd door de geachte toeristen.

Op de Piazza delle Herbe zijn de kiosken met prullaria voor de toeristen weg. Echter men is een gigantisch terras aan het opzetten. Tientallen grote ronde tafels, prachtig damast gedekt met tafelzilver en blinkend glaswerk worden klaargemaakt. Ik vraag aan een medewerker waaruit voor is. Ik begrijp uit zijn antwoord dat het een galadiner is ter ere van Julietta. Ik heb geen uitnodiging ontvangen dus loop dan maar door.

Ik kom weer bij het plein met de Torre del Lamberti, nu ook heel rustig. Ik loop toch even langs de infobalie. Ik mag met mijn Verona-card hier ook gratis op. Er blijkt een lift naar boven te zijn.Dat kost echter wel €. 1,00. Awel, dat kan er nog net af. Lift in en vol spanning naar boven. Het wordt een zeer kort bezoek. De lift gaat niet helemaal tot boven. Er moeten dan toch nog trappen beklommen worden. Dat risico neem ik niet, dus vijf minuten later sta ik weer op straat….

Ik sukkel op het gemakje door de steegjes naar de Dom. De buitenkant is niet erg spectaculair. Mijn Verona-card doet het weer en vervolgens de kerk binnen.

Een mix van diverse bouwstijlen door de eeuwen heen met prachtig bewaard gebleven fresco’s doet je verstillen. Een Engelstalige brochures begeleidt je langs alle mooie dingen in de kerk. Al met al ben ik er toch wel een uurtje mee doende. Ik offer nog wat kaarsjes en sta kort na half één weer buiten. Tijd voor een koffieke en wat lang nat.

Rond de Dom niet erg veel horeca die open is. Dus dan maar richting rivier waar je vanaf een oude brug mooie uitzichten kan verwachten. De brug is echter afgesloten ivm renovatie, dus dan maar wat langs de kade gewandeld.

Dan eindelijk een café dacht ik, maar het blijkt toch een soort brasserie te zijn. Plaatsje op het terras is vrij dus zitten. Automatisch ga ik toch mijn beperkte kennis van het Spaans weer gebruiken bij het bestellen. De waard echter spreekt ook Spaans, dus hij is wat verbaasd als ik zeg uit Nederland te komen.

Ik geniet van mijn waterke en het mensen kijken..

in eerste instantie wilde ik alleen wat drinken, maar nu ik eenmaal zit op deze leutige plek verander ik van mening. Er is een kleine kaart en ik kies voor een stukje huisgemaakte lasagne, beetje brood en een pint er bij. En wat ik hier al meer heb meegemaakt het advies, eet het eerst even op, je kan altijd nog meer bestellen. Goede raad, want de portie lasagne bleek ruim voldoende als lunch.

Ik geniet nog wat na op het terras en kijk en luister naar de mensen op het nu volle terras. Nogal wat tinten grijs, maar toch ook wel jong studentikoos volk wat er zit. De oudjes meestal buitenlanders zoals ik en de jeugd Italiaans.

Ik soes wat weg, dus tijd om op te stappen. Ben vlak bij een oude brug, de Ponte Pietra, over de rivier, die een pracht uitzicht beloofd. Echter dikke pech, men is de brug aan het restaureren, dus afgesloten. Spaaitig dus dan maar richting centrum waarbij ik nog langs een mooie kerk zou moeten komen…….

Plotseling sta ik echter weer op het oude Marktplein, dus ergens toch verkeerd afgeslagen. Awel de kerk zal dan voor een volgende keer zijn. Ik word, nee ben moe. Sukkel daarom naar de bushalte en een half uur later ben ik terug op mijn kamertje voor de siësta.

Mijn spullekes zijn netjes door het kamermeisje van de ene naar de andere kamer verhuisd. Ik pak deels uit wat ik nodig heb aan schoon goed en toiletspullen voor morgen als ik weer huiswaarts keer. Dan een paar uur plat…

Tegen zessen maar weer onder de douche en klaarmaken voor mijn voorlopig laatste avond en diner in Verona. Ik besluit om weer in de buurt van de B en B te blijven, geen fut meer om terug down-town te gaan. Ik bel naar het restaurantje waar ik de eerste avond ben geweest. Goed en niet duur.Krijg iemand aan de lijn die Engelsspreekt, en die zegt dat ze gesloten zijn.

Dus dan maar restaurant twee gebeld, daar neemt men de telefoon niet op. Echter de website geeft aan dat ze toch open moeten zijn. Verder zijn er wel een Chinees en Pakistaans restaurant in buurt maar dat vind ik nu even niks.

Ik besluit om toch langs restaurant twee te lopen, zijn ze niet open dan sukkel ik maar naar de suggestie route van de B en B man Claudio waar op een pleintje ook restaurants moeten zijn. Het wordt deze optie. Het is wel een eindje lopen maar uiteindelijk kom ik op het pleintje. Er zitten een restaurant of vier. Dus God zegene de greep en dus maar gewoon ergens gaan zitten.

Het wordt restaurant“IL Localino”, lekker buiten op het terras en leuke kaart. Ik zit in de streek waar veel paardenvlees wordt gegeten. Er staat ook paardenbiefstuk op de kaart , maar ik wil niet te zwaar tafelen.

Er zijn ook gehaktballen van paardenvlees,die kun je per stuk bestellen. Ik vraag aan de ober hoe groot de gehaktballen zijn. Hij duidt een formaat van een flinke bitterbal aan. Ik wil het wel proberen en bestel als voorgerecht drie van deze ballekes.

Ook hier weer, wacht even met bestellen van je tweede gerecht signor.

De ballekes komen zijn zeer smakelijk en zeer voedzaam. Er kan dus nog wel wat bij.

Op de kaart ook sardines uit Cantabrië, het noorden van Spanje.

Vis dus niet te zwaar. Hier laat ik me echter even op het verkeerde been zetten. Ik dacht vers gebakken vis te krijgen, maar het blijkt een blikje……. De kwaliteit is echter goed. Wat brood, gemarineerde bietjes en een soort kaaskrullen er bij maken het al met al zeer smakelijk en ruim……voldoende. Het eerste glas wijn vond ik iets te licht. Op mijn vraag om wat stevigers komt de eigenares met een speciale fles, lekker wijntje….maar ook wel een speciale prijs………

Ik heb heerlijk getafeld, een stukje vla achterop kan eigenlijk nog net, koffieke en afrekenen. Ik heb geen zin meer om in het donker het stuk terug te lopen, de ober belt een taxi voor me, die een tiental minuten later voorrijdt. Na vijf minutenzitten en vijf euro kosten sta ik weer voor mijn slaapadres.

Nog even mijn reispak voor morgen klaar hangen en dan plat…..