Verona dag 4

Verona dag 4

Zondag 10 september 2023

B en B Mariclà

Zondag rustdag, dus vandaag niet te veel doen. Ontbijt op mijn ondertussen vaste adres. De Chinese dame is er natuurlijk ook weer. Binnen zitten drie Chinese kinderen te ontbijten. De oudste schat ik een jaar of twaalf. Ik bestel mijn koffie en broodje en even later komt de oudste Chinese jongen mijn bestelling netjes uitserveren. Kijkt zo werkt het in Chinese kringen nog steeds, meteen mee laten werken. Dat heeft toch wel iets vind ik.

Dan richting bus, er staan al een aantal mensen te wachten. Er komt een ander busnummer. Ik vraag de chauffeur of hij ook richting centrum gaat. Si si, dus ingestapt. Ik let nu wel beter op, deze bus rijdt toch een iets andere route. Ik stap op tijd uit en loop dan een stukje terug. Ik moet even een keus maken wat vandaag te doen, want morgen, maandag zijn er toch wat bezienswaardigheden gesloten. Met name de musea. Normaal ga ik daar niet meer zo snel naar toe.

Echter het Museo di Castelvecchio wil ik toch wel zien. Ik sukkel dus daar naar toe. Het is er aardig druk. Eenmaal binnen op de begane grond veel middeleeuwse kunst in steen en hout. Mooie ruime opzet en meertalige uitleg.

Op de bovenverdieping, op verzoek en middels een begeleidende dame met de lift bereikbaar zijn schilderijen tentoongesteld. Het is voornamelijk middeleeuwse religieuze kunst. Daar heb ik natuurlijk in de loop der jaren al veel van gezien, maar ook hier hebben ze zoals overal weer wat ander moois.

Ik heb dit bezoek echter ook gedaan om de binnenkant van het Castello te bekijken. Van de oude luister is echter niets meer te zien. Zowel wanden als plafond zijn strak modern afgewerkt. Je kunt ook de omwalling en de er bij gelegen “Ponte Scaligero” nog op, maar gezien de trappen en mijn zwakkeloop vermogen en dus struikelgevaar zie ik daar maar vanaf. Das voor een volgende keer.

Dus naar buiten en tijd voor een koffietje en waterke, want het is warm dus nogal wat vochtverlies. Een koel barreke wat verderop levert het gewenste.

Beetje zitten en mensen kijken, wat wil ik nog doen. Niet te veel denk ik.

Morgen ook nog een hele dag en goed is goed.

Ik besluit om een leuke lunchplek te gaan zoeken. Ik heb nogal wat adresjes verzameld van goede niet al te toeristische zaken.

Na wat gegoogle naar de dichtstbijzijnde adressen op mijn lijst soms net te ver weg i.v.m. sluitingstijden op de middag stuit ik op “ristorante Torcolo di Luca”.

Een klasse zaak en op vier minuten lopen van waar ik nu ben. Niet gegokt is altijd mis.. Ik heb het adres snel gevonden, dus naar binnen en kijken of er plaats is. Niet gereserveerd vraagt de dame, no signora…..

Ze zit even te puzzelen en een minuutje later word ik opgehaald door een lieve meid en naar mijn tafel gebracht. Niet in de hoek bij het toilet maar midden in de zaak met mooi zicht op alles wat er zit en rondloopt. Ik besluit toch maar iets minder te bestellen dan gisteren. Ook omdat ik porties zie die redelijk groot zijn.

Onder het genot van een smakelijke pint maak ik mijn keuze. Om te starten gegrilde octopus met knoflook puree. En vervolgens lamscoteletjes als hoofdgerecht. Lekker en ook niet te zwaar met dit warme weer. Het personeel is zeer attent, vraagt regelmatig of het allemaal goed is en……..vult je glas automatisch bij wanneer nodig. De baas loopt zelf mee in de zaak en heeft voor iedereen een woordje. Ik vind nog een klein gaatje voor een stukje perentaart in chocolade. Die had ik beter niet kunnen nemen. Want bij het espresso’tje achteraf zat ook een schaaltje met allerlei zoets.

Weer heerlijk getafeld en voldaan reken ik af en ga de warmte weer in. De grote drukte is nu weg. Iedereen heeft een koele plek opgezocht dus dat ga ik ook doen. Ik zoek de dichtstbijzijnde bushalte en moet wel even wachten. De bus komt en twintig minuten later stap ik mijn kamertje in. Siësta en daarna mijn koffertje al deels inpakken. In verband met de ongunstigevliegtijden op maandag had ik mijn verblijf in de B en B met een nacht verlengd, maar kan echter niet op dezelfde kamer blijven. No problem want het is allemaal zo gebeurd.

Daarna nog even naar buiten om de benen te strekken en wat te drinken. Ik vond weer een voucher van Claudio op mijn kamer dat ik een drankje te goed had in het café wat verder op. Het beetje honger dat ik dacht te hebben wordt gestild met het meegeleverde schaaltje chips. Ik geniet van mijn drankje en mijmer wat, Verona relaxte stad, wel heel veel toeristen, maar waar is dat tegenwoordig niet.

Mogelijk morgen nog met de trein naar het Gardameer ? Ik zie wel als het niet te warm is.

Ik stap op en wandel terug naar mijn kamer. Kijk vanuit mijn bedje nog even naar de ster van Lieske ………..Morgen weer de laatste volle dag in Verona….