1e Reisdag richting Londen

• Een paar dagen Londen,

Dag 1

Zondag 7 april 2024

Hotel President

Het is weer de eerste trip die ik onderneem sinds ik een nieuwe heup heb gekregen. Je zou kunnen zeggen een proefritje om te kijken hoe het gaat met het reizen. In principe had ik deze trip in december met vrienden moeten doen, maar het herstel van de operatie gooide wat roet in het eten. Geboekte kamer en theater voorstellingen kon ik gelukkig kwijt aan een gezamenlijke vriendin. Echter de tickets van Eurostar kon ik niet cancelen maar wel de datum verzetten.

Dus dat maar gedaan en datum vastgelegd in april. In het voorjaar wat hopelijk ook voor Londen goed uitpakt. De periode waarin ik reis ligt op persoonlijk vlak gevoelig, maar hopelijk geeft het me ook weer kracht.

De voorbereidingen zijn in ieder geval goed verlopen en buiten het hotel heb ik ook weer twee mooie theater voorstellingen in Londen gereserveerd. Want dat is een must als je naar Londen gaat. Town of theater…..

De dag van vertrek loopt om 5.00 uur de wekker af. Ik heb op mijn ouwe dag steeds meer tijd nodig om me te wassen en kleden. Om 6.50 uur rijdt de taxi voor die me naar Essen station moet brengen. De boemeltrein is mooi op tijd, overstap in Antwerpen loopt gesmeerd en ik kom een dik uurtje voor vertrek van de Eurostar in Brussel aan. Dat moet ook want security en inchecken vergen tijd en bovendien sluit de “gate” een half uur voor vertrek. Dan eerst maar een koffieke. Ik heb pech want de koffiemachine in de vertrekhal is kapot.

Wel frisdrank in de automaat, maar die werkt alleen met een bankpas. Het wordt steeds moeilijker om nog ergens contant te betalen.

Ik wacht dus maar tot ik in de Eurostar trein zit om koffie te drinken…….

De procedure van instappen werkt bij Eurostar perfect. …….tig personeelsleden die aanwijzingen geven en je zoveel mogelijk tevoren naar de juiste plek dirigeren waar je instapcoupé zal stoppen. Allemaal gereserveerde plaatsen dus de meesten zitten meteen goed.

Treintje vertrekt, dus op weg naar de bar voor koffie. Er staat naar goed Engels gebruik al een rij wachtenden. Niemand die voorkruipt of opdringerig is. Het schiet niet erg op tot de bardame meldt dat de koffiemachine kapot is. Dus s.v.p. degenen die koffie willen naar het volgende barrijtuig. Maar na twintig minuutjes heb ik toch mijn dubbele espresso. Terug naar mijn plekkie en daar demeegenomen boterhammetjes mee weggespoeld. Ik puzzel wat en doezel weg. Ja ja de jaartjes gaan tellen. Ik mis zelfs de stop in Lille en de oogjes gaan weer open net voor we de kanaaltunnel ingaan. De reis verloopt voorspoedig en we stoppen om 12.00 uur plaatselijke tijd op St. Pancras station in Londen.

Allemaal de trein uit hop we go. Ik ben hier natuurlijk wel bekend, maar het is toch weer even vreemd. Ik loop eerst naar de toerist information.

Ik heb een Oystercard voor de metro maar weet niet of ik nog veel saldo heb. Dus even laten checken, mager saldo dus meteen opwaarderen. Oystercard is stik handig anders moet je elke keer een los kaartje kopen.

Dan afzakken de metro in die me naar de halte vlak bij mijn hotel moet brengen. Ik moet de lijn richting Piccadilly circus hebben. En bij de eerste halte Russell Square er uit. Binnen twee minuten zijn we er.

Het wordt nu allemaal weer bekender. Metro uit, drukte op straat met de vele stalletjes met food en souveniers. Twee keer links af slaan en om 13.00 uur stap ik hotel President in. Net wat te vroeg. Mijn kamer is wel klaar, maar moet nog geïnspecteerd worden. Even wachten sir…… een kwartiertje later krijg ik mijn sleutel en mag naar de zevende etage. Kamer ziet er netjes uit. Trollie leegmaken en stof van mijn lijf afspoelen.

Opgefrist weer naar buiten naar mijn stamcafé vlak bij het hotel de pub “friend at hand” voor mijn eerste pint of Guinniess. Het is gezellig druk in de kroeg waar veel mensen voetbal kijken en naar gelang de prestaties of doelpunten juichen of vloeken. Ik stap op richting een pinautomaat om wat cash aan ponden op zak te hebben. Overal wordt het minste of geringste met de card betaald, maar je weet maar nooit.

Ik loop wat rond en voel dat het maagje gaat knorren niet mijn horloge maar de natuur zegt dat het toch etenstijd wordt. Aanbod aan restaurants genoeg, veel Italianen, Chinezen maar niet zo snel Indiaas. Niet te lang zoeken Laauw…….. en ik vind een meditariaans restaurantje. Binnen en zitten.

Lieve dienster die me snel van drank en food voorziet. Garnalen vooraf, dan lamscoteletjes en afsluiten met baclava als zoetje en een koffieke. Ik reken af en sukkel richting hotel, ik voel me plots hondsmoe, dus geen slaapmutsje meer maar direct naar bed …….ik zet de tv nog aan maar het licht bij mij gaat uit……