1e dag in Vitoria Gasteiz

1e dag,

Vitoria-Gasteiz

3 mei 2024,

Hotel Centro Vitoria

Na een geslaagd stedentripje naar Londen mag ik van mezelf weer wat langer op pad. Waar zou ik beter naar toe kunnen gaan dan naar España.

Dit stond natuurlijk al langer op de planning maar ik moest even voor mezelf zoeken waar naar toe. Ik besloot een mix van oud en nieuw te gaan doen. Daarbij ook weer Santiago de Compostela aan te doen waar ik twee vrienden zal ontmoeten. Zij lopen een deeltraject van de Camino de Santiago.

Ik ga zelf eerst een paar dagen naar Vitoria-Gasteiz. Een stadin Spaans Baskenland die al diverse keren de titel van groenste stad van Spanje heeft gewonnen.

Ik heb een heel vroege vlucht van Eindhoven naar Bilbao. Ik moet al om vijf uur op het vliegveld zijn. Door dat vroege uur is het wat omslachtig om daar te komen. Maar mijn wandelmaat Henk biedt aan mij daarheen te vervoeren.

Kwart voor vier stopt zijn bolide voor mijn deur. Instappen en wegwezen. Ondanks het slechte weer stap ik een uurtje later weer uit. “Kiss en Go”:. Waarbij we de kiss achterwege laten. Houdoe, bedankt en tot over een tijdje…..

We zijn weer niet alleen op pad. Het krioelt van het reizende volk. Het dure vliegticket is inclusief zelfwerkzaamheid om je koffer in te checken. Ook security en douane geven geen problemen. Wel moet ik mijn wandelschoenen weer uit doen. Natuurlijk wordt je eerst door de tax-free shop geleid waar de zogenaamde koopjes mooi uitgestald staan. Toch nog veel mensen die zich laten verleiden hoor. En zeker niet alleen de dames….

Ik koop alleen een koffieke en eet mijn van huis meegenomen boterhammetjes op. Weggooien is zonde……

We mogen naar gate elf, als iedereen daar staat wordt omgeroepen dat het toch gate vijf wordt. De eerste mopperende Hollanders laten zich weer horen……hoezo leve de vakantie.

Iedereen derin, het vliegtuig zit niet vol…. Ik maak nog mee dat we opstijgen, maar dan vallen mijn luiken dicht. Ik word wakker en hoor de piloot omroepen dat de landing over twintig minuten wordt ingezet. Verloopt gladjes. Regen bij het instappen en met zonneschijn er weer uit…

Natuurlijk weer een run van velen naar de bagageband. Ik heb alle tijd pak mijn trollie van de band en ga naar de uitgang. De transferbus naar de stad heb ik zo gevonden. Ticket bij een loketje kost €. 3.00. Ik ben de laatste die instapt, dus staanplaats. Stok is ingepakt dus niemand staat op. De bus is vol en het valt op dat er veel wandelaars in zitten die de Camino gaan lopen. Ik hoor veel Brabants dialect.

De meesten rijden net als ik mee naar het eindpunt Estation de autobusses. Daar stappen zij over in een bus richting Burgos om vandaar hun Camino aan te vangen.

Het busstation in Bilbao is supergroot en modern. Het is net tien uur en ik besluit eerst een koffieke te gaan doen. Ik had via internet al een busticket naar Vitoria gekocht. Ik zie nu echter dat ik een fout gemaakt heb bij de vertrektijd. Moest zijn elf uur en ik heb om dertien uur geboekt. Nondepin moet ik hier drie uur zitten. Dat vind ik wel erg lang. Dus kantoortje en loket van de busmaatschappij opgezocht. Omruilen dat kan señor, maar alleen via internet.

Ik doe een poging om via mijn iPhone de website te bewerken. Zie daarop veel mogelijkheden om iets te doen, maar “ticket omwisselen” kan ik niet vinden.

Drie uur wachten vind ik toch lang, dus niet zeuren en ander kaartje kopen. Ik zeg tegen de loketdame dat het niet gelukt is. Voor €. 7,45 kan ik om elf uur instappen. Ik zal proberen om van dit bedrag niet wakker te liggen.

Uurtje rijden van Bilbao naar Vitoria Gasteiz. Mooie groen heuvellandschap met een zonneke. Bus uit en kijken hoe naar het hotel te komen. Google zegt half uurtje lopen. Er is op dit busstation zowaar een info balie waar een service gericht meisje achter zit. Ze tovert een plattegrond tevoorschijn en bevestigt het half uurke wandelen. Ik kan pas om twee uur op mijn kamer en de zon staat hoog aan de hemel. Dus op pad…. In de zon is het heerlijk en tweeëntwintig graden,echter er staat een venijnige kille wind…..die de temperatuur naar veertien graden brengt. Ik wandel toch op mijn gemakje richting het oude centrum. Prachtige brede avenue’s met goed onderhouden groen en fonteinen.

Diverse terrassen waar de nodige oudjes aan een glaasje nippen, goei plan, ik zoek een plekske uit de wind en zon op de rug. Het eerste Spaanse pintje mag komen, met een pincho natuurlijk. Ik app even met Herman en krijg het eerste eetadreske al door van hem.

Verderop en iets na twee meld ik me bij het hotel. Er was in de boeking vermeld “auto check-in” dus deur op slot en aan de buitenzijde een soort automaat.

Voor mij ook heel nieuw. De instructie in twintig talen maar geen Nederlands. Dus dan maar op zijn Engels….. dat lukt goed tot de “computer says no” aangeeft.

Hij vraagt elke keer om een tweede ID. ik snap er geen hout van. Een Spaans meisje wat ook in wil checken kijkt even met me mee. Zij spreekt ook Engels. Wel handig. Ze belt het contactnummer van het hotel. Probleem was dat ik een tweepersoons kamer heb geboekt en dat beide personen dan de ID moeten scannen. Ik ben echter alleen. Je moet het maar weten….Dus de computer moet daarop gereset worden.Het kost een tiental minuten, dan mag ik opnieuw en spuwt de automaat na mijn betaling mijn keycard uit. Leve de vooruitgang…….

Kamer op, trollie uitpakken en dan even een siesta……….

Tegen half zeven sta ik redelijk uitgerust en opgefrist bij de hotel balie. Waar nu wet een dame zit. Op mijn vraag wijst ze me de buurt van barretjes en restaurants. Naar buiten en de ijzige wind is gaan liggen. Dus nu heerlijk om buiten te zijn. Ik ben nu een van de weinigen met een sweater en jas aan.

Het valt me op dat de straten om het centrum te bereiken nogal oplopen. Op één stuk zijn zelfs roltrappen, gewoon in de openlucht. Dit heb ik alleen in Italië nog maar gezien. Maar wel handig…

Eerst een pintje om te wennen aan de stad…… dus zitten en bestellen. Men attendeert me dat er geen bediening op het terras is. Dus mijn drankje maar zelf aan de toog gehaald. Het valt me weer op dat er hier geen gratis tapatje bij je consumptie wordt verstrekt. Ik had dat vanmiddag op het terras ook al opgemerkt. In mijn ervaring één van de weinige steden in Spanje. Dus elke stad of streek heeft daar zijn cultuurtje weer in. Er zijn tapas volop, maar wel bestellen en afrekenen.

Veel mensen op straat, vrijdagavond en lekkere temperatuur. Veelal jong volk, weinig boven de vijftig met een uitzondering van een achtenzeventig jarige.

Ik duik de uitgaansbuurt in. Redelijk druk en terrasjes vol.

Barretjes genoeg, restaurants aanmerkelijk minder. Ook heel eenvoudige waar niks mis mee is. Ook zijn er die ‘s middags een menu serveren en ‘s avonds alleen tapas. Ik wil echter wel op mijn gemak zitten. Wel een Italiaan, maar ik zit in Spanje dus…….ga niet vreemd.

Uiteindelijk vind ik toch een plekkie. Restaurant gaat pas om half negen open en op reservatie enkel nog plaats aan een hoge tafel. Nood breekt wet, ik ben ook te moe om verder alles af te lopen.

Ik drink nog een pint met betaalde tapa bij de naastgelegen bar. Men spreek hier een dialect wat ik wel versta maar niet begrijp….

Natuurlijk ook ABS, dus algemeen beschaafd Spaans hoor. En ieder is super vriendelijk tegen me.

Dan terug naar de buurman en aan tafel. Een wat beperkte kaart, dus het worden Jamon kroketjes vooraf en een entrecote als hoofd.

De kroketjes vallen wat tegen, maar de entrecote is ouderwets lekker. Sappig door de dikke vetrand en perfect gegrild.

Koffie achterop en de rekening is een vriendenprijs. Ik sukkel door de drukte heen richting hotel, moe en dus voorzichtig. De roltrappen doen het nog en binnen een kwartiertje lig ik op bed……