Reisdag naar Ljubljana…

1e dag Slovenië reisdag

Zondag 8 september 2024

Hotel Meksiko

Het wordt een lange dag vandaag. We moeten om 6.40 uur vliegen. En drie uur tevoren op Schiphol zijn. Om 2 uur zondagnacht word ik opgehaald door Carlo de zoon van Peter waarmee ik naar Ljubljana ga. Peter zit met kleinzoon Stijn al in de auto. Voor mij de eerste keer dat ik Slovenië bezoek. En in gezelschap van een reisgenoot, ook dit is weer even geleden dat ik met iemand op reis ga. Dus ook dat weer even wennen.

De drukte onderweg valt mee en om half vier zijn we op Schiphol. We worden uitgezwaaid door Carlo en kleinzoon Stijn. Wij verdwijnen richting incheckbalie en zij lopen nog een toeristisch rondje over Schiphol voor ze terug rijden. Bij de incheckbalie staat al een lange wachtrij. Gelukkig heb ik tevoren ingecheckt en hebben wij alleen een kleine trollie bij die mee het vliegtuig in mag. Dus kunnen direct naar de security. Onze trolly moet open en ik moet mijn spuitbus scheerschuim achterlaten. Te veel inhoud zeggen de aangescherpte regels, oké het is niet anders. Koffieke pakken en dan een dik uur wachten voor we in mogen stappen. De vlucht verloopt gladjes, we kopen een bak slappe koffie in het vliegtuig, hazenslaapje en iets na half negen landen we op vliegveld Ljubljana.

De gereserveerde taxi staat ons niet op te wachten zoals de afspraak was. Dan krijg ik een sms’je van de chauffeur dat ik hem even moet bellen. Dat gedaan en drie minuten later rijdt de auto voor. Geen taxi bordje er op dus we vermoeden dat er weer ergens iets “geregeld” is. Echter de chauffeur is een vriendelijk vent, Engelstalig en hij vertelt onderweg al iets over Slovenië en Ljubljana in het bijzonder. Ook wat tips over trein,bus en restaurants.

Na een half uurtje zijn we bij het hotel. Te vroeg natuurlijk, kamers niet klaar, maar dat wisten we tevoren. De lieftallige baliedame is wat onder de indruk van mijn charmante verschijning en regelt dat onze kamers vervroegd beschikbaar komen. We zoeken in de omgeving een plekske om een koffieke te drinken, maar er is niet veel en de buurt en anders nog niet open. Wel een gesloten restaurant waar drie lammeren aan het spit geroosterd worden ter voorbereiding van het diner na de middag, maar ook niet open voor koffie. Er is wel een apotheek open en ik gok op scheerschuim, waarempel ze hebben het. Geen courant artikel blijkt, want de gebruiksdatum loopt in december 2024 af. Ik krijg 50 % korting, thank you.. Als we terugkeren bij het hotel zijn de kamers gereed en kunnen we de trollies uit gaan pakken. Opfrisbeurt en richting centrum Ljubljana.

We zitten wat verder van het centrum dan gedacht en met ons, als die twee oude heren beiden met wandelstok, gaat het niet zo snel. Gelukkig halverwege een terras aan de rivier waar we onze eerste Sloveense versnapering bestellen en even uit kunnen rusten.

Het is heerlijk weer en aan de warme kant. We steken bij de Drakenbrug de rivier over, langs de Markthallen en vinden daar de VVV. Een vriendelijke meid voorziet ons van kaartwerk, info en advies om met de bus naar het meer vanBled en naar Begunje te gaan. Begunje waar het museum en restaurant van de beroemde oberkrainer Musikant Slavko Avenik is gevestigd. Morgen maandag naar Bled niet doen zegt het VVV meisje vanwege het verwachte slechte weer.

Dank en verder en om de info even te laten bezinken snel een terras opgezocht.

Tijd om mensen te kijken, het is gezellig druk op straat. Zondag en de mensen hebben alle tijd. Wij ook, we tutteren onze drankjes leeg, nog eentje ? of toch eerst maar wat eten. De maag gaat wat knorren, de dienstdoende ober voorziet ons snel van een leuk adresje iets verderop langs de rivier.

We hebben het spijslokaal “Paninoteka-Plus” snel gevonden, terras zit vol, maar er stappen net een paar mensen op. Een dienstvaardige dienster zorgt voor een tweetalige menukaart. Een specialiteit van Sloveense worstjes met zuurkool en gebakken aardappeltjes laten wij ons zelfs met dit warme weer niet ontzeggen. Grote porties, kleine prijzen dat slaat wel aan. Smakelijk potje en het gaat allemaal op. Ondertussen slenteren …..tig medetoeristen langs.

Zij kijken naar ons en wij naar hen. Espressootje achterop en afrekenen. We slenteren langs de andere kant van de rivier terug het centrum uit en richting hotel voor siësta. De vermoeidheid slaat toe en de weinige uren slaap van de laatste vierentwintig uur gaan zich wreken. Dus even plat om wat kracht op te doen.

Om acht uur zijn we weer het manneke, ik haal Peter op om nog even een kleinigheid te gaan eten en wat te drinken. Buiten vallen malse regenbuien met bakken uit de lucht. Gelukkig is vijftig meter verderop het “Restavratija Saraj” van deze ochtend nu wel open. Restaurant in Balkan stijl en maar een paar tafels bezet. Zitten, drankje en het menu bekijken. Veel regionale gerechten. Drankjes komen en de hulpvaardige baas kijkt niet vreemd op als we besluiten wat kleins te bestellen gezien de uitbundige gerechten van afgelopen middag. Gevulde pepers voor ondergetekende en een gezonde tomatensalade voor Peter. Drank en spijs gaan er toch wel weer in. We nemen de lange vermoeiende dag nog even door. Daarna afrekenen en dan zoeken we ons nachtverblijf weer op…………..

Morgen weer uitdaging zat…