Een uitstapje naar Bled

3e dag Slovenië,bezoek aan Bled.

Dinsdag 10 september 2024

Hotel Meksiko

Ik word gewekt door het lawaai van bouwvakkers die weer aan het werk gaan. Ons hotel ligt naast een groot regionaal ziekenhuis. En men is ook hier aan een grote uitbreiding met nieuwbouw bezig. Soms hoor je ook de loeiende sirene van een ziekenauto. Dit went echter snel hoor.

Het dagelijks ritueel om de dag weer fris te beginnen dan maar weer opgepakt. Hierna krantje lezen en via een Oostenrijkse tv zender het nieuws wat volgen.Daarna de blog bijwerken. Aanstootgevende foto’s verwijderen en de beste plaatjes uploaden bij het verhaal. Allemaal niet zo spannend, maar we vermaken ons prima in aangepast tempo.

Tegen negenen Peter opgehaald uit zijn kamertje en naar de ontbijtzaal. Nu is het gelukkig aanmerkelijk minder druk. Er zijn voldoende tafels vrij. We veroveren een plek en dan eerst de bordjes en daarna het maagje vullen. Het ontbijt is eenvoudig maar met ruim voldoende aanbod. Automatisch eet ik toch wat meer dan thuis.

Nog even terug naar de kamer. Vandaag willen we naar het meer van Bled met het openbaar vervoer. Dus straks eerst een wandeling naar het busstation en daar kaartjes zien te scoren. Zogezegd zo gedaan. Tegen half elf staan we weer buiten, en een dik kwartier later bij bus en treinstation. Het is gewoon stik druk. Veel toeristen maar ook ontzettend veel jeugdige reizigers. Veelal met de rugzak op hun smalle ruggen. In de ene hand hun iPhone en in de andere hand een big Mac. Samen met frieten vermalen ze die meurende massaom elf uur ‘s morgens. Focus op de iPhone en verstand op nul.

Bussen rijden af en aan.

We hebben de bus ticket office snel gevonden. Kaartjes naar Bled gekocht en dan “no credit card” sir only cash. Waar zijn we nu in beland……

Het is niet de kleinste maatschappij die hier de bussen regelt en dan dit..

Ik betaal cash en dan naar buiten voor bus 7.Deze staat vlak bij en is net aan het laden. Er staat wel tachtig man te dringen om in de bus te komen. We dringen nog maar even mee tot de bus vol zit. Er blijft een dikke dertig man achter waaronder wij tweeën.

De volgende bus komt over twintig minuten. Ik sein Peter in dicht bij me te blijven, want hier geldt nu het recht van de sterkste heb ik wel begrepen. Deze welopgevoede jeugd zou liever door je heen lopen dan om die twee ouwe mannen even wat ruimte te bieden. De bus komt en het gedrang neemt toe, ik gebruik nu ook even mijn ellebogen en dat werkt. Als ik in de ingang van de bus sta blokkeer ik die om Peter bij me te krijgen. Na wat stemverheffing van mij laten ze hem voorgaan. Ik heb in Spanje en Italië toch wat betere ervaringen met de jeugd.

De bus zit nu bomvol, er worden geen tussenstops meer gedaan, dus rechtstreeks naar Bled. Na een ritje van een dikke vijf kwartier rijden we Bled binnen. Bij de bushalte ook de VVV, waar een meisje graag de informatie met je deelt. Bled is beroemd om het meer en de prachtige omliggende natuur.

Voordat we echter het meer etc. gaan bekijken willen we toch graag even een versnapering. Terrassen in overvloed daar. Plek in de schaduw gevonden en we bestellen eendrankjeen voor de kleine honger een kaasplankje.

Even rusten, dan de rekening en vervolgens het meer en de natuur gaan bewonderen.

Het is er gezellig druk. Boot en mountainbike verhuur volop aanwezig. Ook veel mensen die de afstand van zes kilometer om rond het meer te wandelen op zich nemen. Het is een mooi traject met soms toch een venijnig klimmetje. Omdat er een gerede vrees bestaat dat onze ouwe botten de wandeling niet aan kunnen, besluiten we ons maar te laten vervoeren. Ook hier een toeristentreintje waar we even op moeten wachten. Dus ondertussen met de hete zon op de rug maar een fotooke schieten.

Treintje komt, voor zeven euro mag je mee, cash betalen en je krijgt geen ticket…??.. in de trein allemaal leeftijd genoten veelal in het bezit van wandelstokken, kniebanden c.q. steunkousen en wat nog meer onder de ruimvallende kleding verborgen zit. We vallen dus niet echt op in het gezelschap. Aardig ritje waarbij we stukjes strand passeren waarop nogal wat mensen schaars gekleed verkoeling zoeken. Een ritje van drie kwartier, we stappen een halte eerder uit zodat we niet het hele eind terug naar de bushalte moeten lopen.

Het is tijd voor een verlate lunch, een terras is niet ver weg. Een kloeke pint en koel glas witte wijn smeren onze droge kelen. En de menukaart staat vol uitdagend lekkers.We nemen de tijd, genieten van drank en spijs en van de charmante diensters in deze trendy tent.

Dan opstappen en de weg naar de bushalte voert iets omhoog. Daar aangekomen weer volop volk. Ook nogal mensen die een rugzak torsen. Wat mij doet vermoeden dat Bled een aardig groot knooppunt in de pelgrimsroute moet zijn. Dus ik heb weer wat huiswerk als ik thuis ben.

Het is grote chaos bij de bushalte. Ook nu weer moeten mensen achter blijven en op een volgende bus wachten, waaronder wij. Een gereedstaande lege bus zou pas na drie kwartier vertrekken en er mag niemand in. Een binnen komende bus stroomt leeg en de deuren gaan daarna stijf dicht. Dan een volgende bus, als daar de passagiers zijn uitgestapt wordt door de chauffeurs onderling bepaald wie nu de volgende rit moet doen.

Uiteindelijk mogen we in de laatst aangekomen bus instappen. Waarna het circus van kaartverkoop begint voor reizigers die nog geen ticket hebben. En dan weer “no card, only cash” wat de nodige vertraging en onbegrip oplevert. Maar uiteindelijk zit de bus weer mudvolen zijn we vertrokken. We rijden ook nog langs het vliegveld, maar hij rijdt er nu alleen maar naar toe om tegen de wachtenden daar te zeggen dat de bus vol zit.

Uiteindelijk stappen we om zes uur weer uit in Ljubljana. Hop naar het hotel voor even wat rust en een verkwikkende douche.

Om acht uur nog even ons ondertussen stam restaurant. De baas is er nu zelf niet. Maar een jonge gast die goed Engels spreekt vervangt hem.

De kaart bevat volop keus, maar als je wat afwijkt doet de keuken daar niet moeilijk over. Hier is de klant nog koning. Ik vraag een gerecht dat ik gisteren bij iemand anders op tafel gezien heb. Mijn uitleg is voldoende voor de ober om dit in de keuken te regelen.

We genieten van al het gebodene wat op tafel komt en nemen de toch wat vermoeiende dag weer door. Dus Bled kunnen we afstrepen van ons “to do” lijst. Tegen tienen retour hotel om ons bedje weer op te zoeken…….

Morgen nieuwe uitdagingen voor die twee krasse knarren….