Dag 10 verblijf in Rimini

Dag 10 verblijf in Rimini

Woensdag 9 oktober 2024

Hotel Caesar

Ik word een beetje pekkig wakker, loopneus en een gevoelig strotje. Virusje of vuil glas ?. Zakdoekjes bij de hand houden en maar even aanzien hoe het gaat. Paracetamol volop bij, maar ik ben niet zo van de slikkerigen. Om kwart na negen naar de ontbijtzaal. Ontbijt zat in de prijs van de hotelkamer. Dus dan maak ik er maar gebruik van. Veel gasten zijn al weg, gisteravond zag ik zakenlui c.q. vertegenwoordigers. Dus ik denk dat men in het naseizoen wat het nu zeker is, deze groep klanten aan zich wil binden. Nu zit ik alleen met een jonge dame in de zaal. Het ontbijt is overvloedig. Op vijf verschillende tafels staat een vracht eten klaar.

Ik houd het maar bescheiden met een paar sneetjes brood en wat beleg. En zondig toch een beetje door er een mini puddingbroodje bij te nemen.

Je mag zelf je koffie maken. Ik doe een koffie americano, het kopje lijkt maar voor een derde gevuld, dus ik druk nog eens op de knop. Had ik beter niet kunnen doen, want er moest nog water bij. Nu stroomt de zaak over. Ik kap wat koffie weg, speel de onschuld en zeg tegen de ontbijtman dat er vocht bij de automaat ligt.

De koffie is niet om te z..pen. Echt Amerikaanse slappe prut. Denk eerst dat het aan mijn smaak licht. Probeer dan een espresso en zie die is perfect. Dus weer wat geleerd voor morgen. Terug naar mijn kamertje om mijn spulletjes op te halen en down town te gaan. Ik zeg buenasera (goedenavond) tegen de poetsvrouwkes. Maar ze corrigeren me lachend, het buongiorno moet zijn……..

Ik besluit om het vandaag wat rustig aan te doen en de toerist uit te hangen. Ik heb een driedagen OV kaart gekocht, dus kan onbeperkt bussen. Ik begin ommet de hele route van bus 11 mee te rijden. Volgens de hoteldame rijdt deze langs de gehele kuststrook van Rimini. En dat klopt ook, ik had ergens gelezen dat Rimini meer dan duizend hotels telt. Nou dat geloof ik graag na deze rit. Onvoorstelbaar de hotels staan rijen dik. Het ene nog luxer dan het andere.

Ik heb gelukkig op tijd een switch gemaakt bij mijn hotelboeking. Anders had ik elke dag een half uur in de bus gezeten om naar Rimini centrum te gaan. Nu is het net tien minuten.

Tegen half twaalf stoppen bij de halte bij het station. Vandaaruit tien minuten lopen naar het centrum. Het is vandaag marktdag, dus veel volk op de been. Kramen met kleding en huishoudelijk spul. Ik zie geen levensmiddelen. Maar dat is mogelijk op ander deel. Het valt me op dat de kramen met mindere kwaliteit spullen gerund worden door duidelijk buitenlanders en bij elkaar staan.

De kramen met goei materiaal van Italianen staan ook bij elkaar.

Er lopen, zitten en hangen nog al wat mensen van zeer donkere kleur rond.

Ik denk aan bootvluchtelingen die ook op één of andere manier aan de kost moeten komen. En op zo’n markt zijn natuurlijk altijd wel klusjes te doen.

Ik pak een terrasje voor koffie en een waterke. Bekijk het stadsplan omdat ik nog naar de VVV wil voor extra info. Blijkt dat er maar eentje is, die bij het station. Nou dat was niet de beste ervaring. Ik zal het zelf uit moeten zoeken.

Ik zie op een poster dat er vrijdag een Opera uitvoering is in het plaatselijk theater. La Rondine van Puccini. Daar zit ik nu vlak bij, hop daar naar toe.

Kassa is open en nog een twintigtal vrije laatsen. Voor €.15,00 een gouw plek, een stoel midden op het eerste balcon. Ik wijs op mijn stok, er is een lift zegt de man. Ik merk dat ik geen internet meer heb op mijn iPhone. Ik weet ook niet hoe dat komt. En durf zelf niet te gaan prullen. Dus telefoonwinkel zoeken. Alles dicht tot drie uur, dan schaft ik zelf ook maar even. Terrasje en zitten.

Een oudere ober komt. Ik bestel een pintje en zeg dat ik niet veel honger heb. No problem. Ik bestel wat van de “primi” kaart. Een plankje met allerlei lekkers. Beetje plat brood er bij , het is voor nu volop genoeg.

Om drie uur naar de telefoonwinkel. Een Chinese jongen die geen Engels spreekt. Dan wordt het moeilijk uitleggen. Hij kijkt even naar mijn toestel en zegt dan “Vodaphone” en wijst naar wat verderop. Inderdaad daar een Vodaphonewinkel. Rolluiken half dicht, dus ik schilder wat rond. Komt er ineens een man uitgekropen en zegt in slecht Engels dat ze om vier uur open gaan. Nou dan wordt het morgen, want ik heb geen zin om nog een uur te wachten.

Hop naar de bushalte. Bij de halte van bus 11 staan alweer ……tig wachtenden. Ik sluit maar weer aan. Het zijn veelal Duitstalige leuten. Duitsers zitten er hier inderdaad maar zat. Ik had al bemerkt dat er veel Duits bier verkrijgbaar is in de restaurants. Dus gericht op die groep.

Het is weer wachten en wachten, het OV is buitengewoon slecht geregeld hier. Om half zes stap ik het hotel in om nog even van een korte siësta te genieten.

Tegen achten opgefrist naar buiten, eerst nog een ander eetadres gevraagd in het hotel. Maar wat ze me aanraden kan ik in het donker niet snel vinden. Dus niet verder zoeken en terug naar die tent van gisteren. Daar weer heel druk. Een serveerster vraagt me om even geduld te hebben. Tijd zat als ik maar wat te eten krijg. De gerant ziet me staan en vraagt of een tafeltje binnen oké is. Zeker kerel, maakt mij nu niet zoveel uit. Pintje, waterke, wijntje. Nog niet veel honger maar ik zoek iets lekkers uit. Ik vraag de ober of de schotel die ik wil nemen voldoende is. Jazeker is zijn antwoord en anderskunt u later nog bijbestellen. De porties zijn hier inderdaad ruim. Vaak worden ze ook gedeeld.

Ik zie dat ik vandaag niet veel foto’s heb gemaakt, maar ik ben er nog wel effe, dus niet zo erg.

Het personeel loopt de benen onder de kont uit. Dat is goud waard hier. Heel goed op elkaar ingespeeld en ze houden alles in de gaten, je hoeft maar te kijken of ze staan bij je.

Ruim voldoende en smakelijk gegeten, koffie en afrekenen. Er staan nu nog weer zeker twintig mensen te wachten. Dus de stoelen hebben geen kans om af te koelen.Ik zie weer wat opgestoken paraplu’s. Maar kom droog in het hotel aan hoor….

Uitkleden en te bedde, hopelijk morgen iets fitter wakker worden…………..