Zaragoza dus weer een beetje thuis.

Zaragoza, woensdag 15 mei 2019
Ik schrik om 9.15 uur wakker, niks aan de hand hoor, maar wel een teken dat dit ouwe lijf soms rust nodig heeft.
Ik doe rustig aan, vanmiddag pas afspraak met Marivi en Herman om weer een tapasfeestje te doen bij een topadres in Zaragoza.
Herman heeft dat vorige week al gereserveerd om zeker te zijn van een plaatsje.

Douche, aankleden en dan naar mijn vaste ontbijtadres op de Plaza d’Espagna. Lekker buiten met een koffieke en toast. Ik begin dus weer wat spartaans om de Bourgondiër in mij wat in toom te houden. De dag is nog lang. Ik heb mijn IPadje meegenomen maar de lieve dienster zegt dat er geen WiFi is.
Spaaitig maar het is niet anders.

Ik loop even langs de VVV om een plattegrondje wat dat is altijd handig. Ik ken ondertussen al redelijk de weg in het centrum maar je weet maar nooit.

Dan eerst even naar de Pilar om een kaarsje te branden voor al diegenen die me lief zijn. Uiteraard zijn al deze mensen zondenvrij, maar mochten ze een keer in verleiding komen, dan is er alvast een klein aflaatje voorhanden.
Het is druk in de kathedraal, ook al veel groepen die rondgeleid worden. Gelukkig tegenwoordig met gidsen die een kleine microfoon hebben en de toeristen informeren via de oortelefoontjes.

Ik zoek even de stilte van de kapel. Daarna nog maar ronddwalen in de nu heerlijk koele kerk. Elke keer ontdek ik toch weer wat nieuws in de schilderingen of beeldhouwwerk.
Dan naar buiten, nogal wat bedelaars vandaag. Mogelijk aangetrokken door de vele groepen dagjesmensen. Geven is beter dan te ontvangen, maar de meeste bedelaars zetten het ontvangen geld toch om in drank. Natuurlijk ook veel lotenverkopers, maar zij zijn bescheiden en dringen nooit aan.

Na een beetje ronddwalen op zoek naar WiFi vind ik een adres. Een van de oudste en mooiste cafés van Zaragoza kan mij aan de nodige signalen helpen. Dus een waterke besteld en het verslag van gisteren afgemaakt.
Aardige meiden achter de toog en wat in zuidelijke landen gebruikelijk is kun je op je gemak van je drankje genieten al doe je er een uur over. Niemand pusht je om meer te bestellen. Nog een café solo en dan IPad retour hotel.

Ik ben niet tevreden over de aangeschafte tas in Vigo. Toch te groot en onhandig. Dus beetje shoppen in de gezellige winkelstraatjes. Veelal nog kleinere winkels met persoonlijke bediening. Ik zie wel iets wat me aanstaat, maar ga toch nog een shopke verder kijken. Daar ook veel keus, wel merknamen dus duurder.

Om de spanning van de bijna aankoop wat te temperen doe ik eerst maar een terrasje. Herman appt, dat ze onderweg zijn naar me om me op te pikken in de stad.
Even daarna zit ik in de auto en rijden we naar de bar/café , genaamd “ Los Hermanos Theresa” oftewel de broers Theresa.
Een geroemd adres in Zaragoza met excellente tapas.

Ze zijn twee keer per dag een paar uur open. In de week moet je reserveren. Maar in bet weekend moet je buiten in de rij blijven staan tot er binnen plaats is. Aardige eigenaren die ook altijd een blijk van belangstelling komen geven als de Hollandse vriend van Herman en Marivi er ook weer bij is. Even een hand en vriendelijk woord van welkom.

Vader en de twee zoons doen de bediening en moeders staat in de keuken. De laatste nieuwe creatie die ze hebben is een tappa van gemarineerde haring met ansjovis. Verrukkelijk...............
Ik proef nog een bonensoepen met gesmolten zure zult en dan nog een oester in een jasje. Een klein ijsje met likeur sluit de zaak af. Superlekker en allemaal plaatjes om te zien.
Een van de zoons is nu een paar dagen naar San Sebastiaan op cursus om te blijven kunnen vernieuwen.
Nog een koffieke met rum achterop voor de verbranding en dan us het plots weer bijna vijf uur.

We besluiten om even uiteen te gaan voor de broodnodige siesta. In de avonduren kunnen we nog wel contacten wat we verder gaan doen. Herman zegt dat het s’avonds songfestival is, maar zit daarmee en dagje abuis blijkt later. Geen ramp want zelfs ik zit er wel eens naast, gisteravond mijn rantsoen pillen niet klaargelegd, dus vanmorgen moest ik terug naar het hotel omdat ik dit onmisbare kleinood vergeten was mee te nemen.

Herman en Marivi gaan huiswaarts en ik loop nog even naar de superumarkt om een fles water. Dan even plat en tegen achten weer okselfris. Ik contact even met Herman om vanavond wat rust te pakken en morgen te kijken wat te doen. Hij akkoord en ik van nog even de stad in.

Toch nog even om een taske. Het duurdere exemplaar staat me eigenlijk het meeste aan. Dus terug naar de winkel. De tas is eigenlijk toch iets te groot naar mijn zin. Er is wel een kleiner exemplaar van dezelfde uitvoering, daar hangt echter geen prijskaartje aan.

De dame gokt een prijs die voor mij redelijk is. Bij de kassa slaat ze een tientje meer aan dan eerst gezegd. Het staat nu in geen verhouding met de grotere tas. Ik zeg dat er nu toch iets niet goed gaat. Ze kleurt een beetje, maar ik zeg of de eerste prijs of niks. Ze wil bet verschil delen, maar dat is mij de tas niet waard.
Dus aftocht en naar de andere zaak gegaan. Aardig taske gekocht voor een vriendenprijs, merkloos maar dat zal me saucisson wezen.

Ik kan van het verschil in prijs weer een paar drankjes met een hapje er bij kopen. Ik bezoek dus nog een paar etablissementen om dat te doen, niet te veel want echt honger heb ik niet.
Als rustpuntje nog een rioja op een terras. Nog even contacten met Nederland en Herman en dan naar bed. Warm op de kamer, maar de airco doet zijn werk.........