3e dag in Oviedo

3e dag in Oviedo

Vrijdag 13 mei 2022

Het gekakel van de kamermeisjes op de gang zorgt er voor dat ik tegen negenen wakker word. Voor mijnen doen redelijk laat. Rustig bedje uit en op het gemakje poedelen in de badkamer. Om tien uur sta ik weer klaar om mijn laatste dag in Oviedo te gaan vullen. Op naar het ontbijt, maar niet voordat ik de hotel receptionist gevraagd heb of het station op loopafstand ligt. Si signor, een kleine tien minuten rechtdoor deze straat uit. 

Okido, barreke, ontbijtje en daarna even door het park om tot rust te komen. Ik heb ondertussen de meeste bezienswaardigheden in Oviedo wel gehad. Ook van de ontelbare horecagelegenheden heb ik er diverse mogen bezoeken. 

Voor vandaag staat eigenlijk alleen het nonnenklooster en het episcopaals paleis nog op de agenda. 

Ik sukkel op mijn gemak naar de nonnekes. Kom langs een mooi restaurant waar ik op de kaart “fabes con almechas” zie staan. Dus daar ga ik straks eten. Het klooster is weer dicht, maar wel is hun koekjeswinkel open aan een andere ingang. Ik ga daar naar toe. Een lief oud nonneke zegt op mijn vraag dat er geen bezoek mogelijk is. Ze verwijst me naar  hun kerkje naast het klooster waar ik wel binnen mag. Krijg ook een bidprentje van haar mee. Aardig kerkje. Net achter het altaar twee zwaar ijzeren hekken. In de tussenruimte is de koorruimte ingericht met mooie houten banken. In het achterste hek is een poort die toegang geeft tot het klooster. Ik zie dat de poort wordt opengemaakt en een tiental nonnekes betreden de koorruimte. Ik krijg een bijna privé concert van hun gezang. Het klinkt erg mooi en aandoenlijk in de bijna lege ruimte. 

Na een tiental minuten komt een pastoor binnen om de mis te doen. Mooi moment voor mij om weg te gaan, want ik weet dat de missen hier lang kunnen duren. De nonnekes moeten blijven want in het voorste hek zit geen poort........

Richting het episcopaals paleis passeer ik nog een oudhoudkundig museum,  musea al teveel van binnen gezien, dus nu even niet. Ook een gebouw waarin naar het lijkt een sociale gaarkeuken is gevestigd. Er staat een lange rij mensen te wachten om binnen te mogen. Ook in deze grote stad heerst natuurlijk de nodige armoede. 

Het paleis is niet open voor toeristen, en mijn ambitiebal is eigenlijk ook wel leeg. Ik ben vlak bij de markthallen met tig.......terrasjes er omheen. 

Nog even binnen langs al die verse vis en vlezige vleeswaren wandelen en dan snel een terras plekske opgezocht. Zitten en mensen kijken. Eerst een koffieke en wat later een eerste biertje. Het loopt al tegen twee uur aan. Ik zak weer af naar het restaurant van daarstraks. Binnen en een plekske gevraagd. Heeft u gereserveerd ?! No signor, dus geen plek. Vanavond kan nog wel vanaf negen uur. Voor alle zekerheid maar vastgelegd, hoewel Herman aangaf dat het zware kost is om s’avonds te eten. 

Je hoeft hier niet te zoeken om te eten want overal worden goedkope menuukes aangeboden. Ik loop terug naar het straatje met de restaurantjes. Bij toeval een restaurantje waar ze de bekende Asturische specialiteit als voorgerecht aanbieden. Dus niet geaarzeld en naar binnen. Een kwartiertje later zit ik te smikkelen van dit heerlijk gerecht. Grote witte bonen met almechas. Als hoofdgerecht een stukje fijntjes gepaneerde kabeljauw in een heerlijk licht kaassausje met wat gebakken patatjes. Dan een beetje fruit in siroop achterop en een koffietje. Supervriendelijk attent personeel die je het alleen maar naar de zin willen maken. Viva Oviedo......... Afrekenen en op weg voor mijn siësta. 

Morgen ga ik weer verderop, dus ik ga al mijn spullen al zo ver inpakken voordat ik een tukkie doe. Tegen achten snel douchke en naar buiten. Ik heb geen honger, dus laat de reservering schieten. De tafel zal zo weer bezet zijn. Vrijdagavond, druk en veel schoon volk op straat. Ik zoek een terraske uit de wind en bestel een potje bier. Krijg er een chipske bij. Ik tutter mijn pintje op mijn gemakske leeg. Ik zie dat veel mensen richting het restaurant straatje gaan en besluit te volgen. Op een zeer strategische plek een tafeltje vrij met één stoel. Dat moet een teken zijn om te gaan zitten. Ik bestel een Rioja bij de dienster. Ze vraagt de gewone of een reserva. Doe de reserva maar, het zal me de kop niet kosten. Lekker wijntje, flinke bel en nog geen drie euro. Klein hapje inbegrepen.

Er lopen nog al wat zeer donkere mensen te leuren met allerlei zooi. Ik weiger altijd beleefd. Soms willen ze je dan nog een cadeautje geven. Ik pak dat nooit aan. Als je het wel aanpakt vragen ze om geld om naar hun kind in Afrika te sturen. Laten foto’s zien en staan met hun IPhone te kleunen. Ik krijg dan altijd het idee dat ze jouw IPhone trachten te traceren. Maar mogelijk ben ik te achterdochtig op mijn ouwe dag.

Voordat ik terug naar het hotel ga nog even het straatje op en neer om te kijken naar al die genietende mensen. Ik vergis me in een straat bij het teruggaan. Kom dan voorbij een wijnbar waar wel heel veel lekkere hammen hangen.

Dus nog maar een slaapmutske met een lekker bordje ham besteld. We krijgen deze maand toch vakantiegeld, dus ik neem alvast maar een voorschotje....dan richting verblijf, reken meteen mijn kamer af zodat ik daar morgen niet aan hoef te denken. Voor alle zekerheid de wekker gezet, maar het zal niet nodig zijn.....