2e dag in Ciudad Real

Vrijdag 20 mei 2022

2e dag in Ciudad Real

Omdat het gisteren goed bevallen is weer maar ontbijt in hotel. Nou loopt er ook een vriendelijk dienstertje rond. Het lijkt wat drukker met hotelgasten, maar ook de locals lopen hier gewoon binnen voor koffie of pint.

Tijdens het ontbijt maak ik mij “to do” plan voor vandaag. Ik heb ontdekt dat er bij een recent gerestaureerde stadspoort ook ondergronds wat te zien zou zijn. En vervolgens naar het grote “Parque de Gasset”, waar ook het Don Quichot museum en bibliotheek is. Daarna terug het centrum in en zien we wel. Mijn stappenteller stond gisteren toch op ruim 10.000. 

Afrekenen en op pad. Ik ga eerst de twee punten doen die het verste weg liggen. Dus naar de herbouwde stadspoort. Die staat er nog, echter de ingang naar het ondergrondse deel is potdicht. Geen ambtenaar met een sleutel te zien. Dus demi-tour weer de andere kant uit. Het Gasset park is groot met diverse fonteinen, maar heeft minder variatie als in Oviedo. Ziet er ook minder goed onderhouden uit. Het museum is wat moeilijk te vinden. En ook hier de deur dicht......... volgens mijn brochure zou die tent vanaf tien uur open zijn. 

Het zal dus voor een volgende keer worden. Dan bij het eerste beste terras onder de bomen een koffieke. Mijn info bundeltje is voor buiten activiteiten dan ver leeg. Ik zou nog naar de Puerto de Toledo kunnen lopen. Het enige wat eigenlijk origineel uit de stadsomwalling is overgebleven. Ik vind dat in deze toch al aardige warmte van de dag te ver weg. Dan maar wat sightseeing en kijken wat ik tegenkom. Er is nogal wat religieus erfgoed en stadspaleizen, maar veelal alleen van buiten te zien. 

Bij het gemeentelijk archeologisch museum is een skelet van een mastodont te zien. Het grootste wat ooit in Spanje is gevonden. Nou vooruit dan daar maar naar binnen. De twee oudere vrouwelijk ambtenaars aan de kassa schrikken wakker als ik me meld voor toegang. Ze zien dat ik een “extranjero” ben. Ook hier de talen kloof. Ze trachten me uit te leggen dat de kelderverdieping en de tweede etage tijdelijk gesloten zijn. Maar dat had ik buiten al gelezen. 

De lift naar de 1e etage werkt wel. Uit beleefdheid maak ik een versneld rondje op de begane grond langs de collectie opgegraven spul. Het enige hoog interessante voor mij is een stenen sarcofaag waar twee skeletten in liggen. Op verdieping één is het grote skelet van de mastodont gelukkig nog intact. Aardig om te zien, maar ik zou er niet meer voor omrijden. Ik roep ”gracias” bij het weggaan tegen de dames. En krijg een dankbaar “thank you” terug. Op hun bezoekers turflijst staat vandaag toch minstens één streepje.....

In het kader van een smakelijke Karmeliet die ik wel eens drink, loop ik wat verder naar het Convento de las Carmelitas. De dames hebben zich echter achter hun muren teruggetrokken en de deuren zitten potdicht. Gelukkig aan de overkant een caféke, waar men mij op het terras meteen een troostende pint verschaft. Ik heb het eigenlijk weer wel gezien. Ik had tijdens het lopen al gemerkt dat mijn ambitiebal langzaam leeg liep. Als ik steeds meer stil ga staan bij etalages dan weet ik wel hoe laat het is. Wil niet zeggen dat ik niet alert ben op goeie horeca. Onderweg al een restaurant gezien met wit damast en blinkende wijnglazen. En het wordt etenstijd aan de stilte op straat te merken. Ik keer dus terug op mijn schreden en heb het restaurant snel gevonden. Ik vraag een tafeltje binnen. Buiten op het terras zonder windje is het voor mij slopend warm. 

Aardig bedienend volk en leuk menu. Ik maak mijn keus en krijg als voorgerecht mini boerenteentjes met ham en een gepocheerd ei. En als hoofd een eendenpootje op een gegrild appeltje in sinaasappelsaus. 

Glaasje perfecte rode wijn uit de streek La Mancha, want daar zit ik nu wel natuurlijk.  Zoetje achterop voor de verbranding. Koffie en afrekenen en een korte wandeling naar het hotel. Eerst rust en straks natuurlijk de voorbereiding voor de reis van morgen. Want we trekken weer verderop......

Ik pak wat later de avond het kofferke weer in. Dan opfrissen om even een “frisse” neus halen mits dat bij 31 gr. C. mogelijk is. 

De terrassen zitten bomvol. Wachtrijen en de warme stoelen blijven warm omdat ze meteen weer bezet worden. Voor een eenling zoals ik geen eer aan te behalen. Bij een barreke tegen de gevel een groot wijnvat met een vrije kruk. Niet mijn favoriete zitplaats, maar nu maar niet te kritisch zijn. Ik zit naast het uitgifte loket waar de obers hun bestellingen ophalen. Ze lopen zich het vuur uit de sloffen en het zweet stroom er uit. Ook de keuken draait op volle toeren. Ik gebaar de ober om een pintje met doe rustig aan er achterop. 

Meteen een goed contact en ik heb mijn drankje zo. De tapa komt iets later, maar de ober houdt alles goed in de gaten. Ik sla het spel zo wat gaande en evalueer even mijn bezoek aan deze stad. Aardige levendige stad. Inderdaad regionaal koopcentrum. Alle grote ketens zitten er en ook nog veel middenstand met eigen winkels. Bijna geen toerist te bekennen. Maar in twee dagen heb je het hier ook wel gezien. Verder heb ik hier wel een relaxt verblijf gehad en smakelijk getafeld. Ik reken af en terug naar her hotel. Nu wel druk, morgen is het stierenvechten en dat trekt toch weer ander en meer volk. Aan de grote auto’s te zien, niet van de armsten.  De rust.....