Adios Rioja, Bienvenido Castilie...........

Martes, 22 september, 12e wandeldag.
Hola amigos, dank voor jullie opbeurende woorden en raadgevingen. Doet me goed te merken hoe jullie weer met me meeleven. Dat geeft de burger moed. Dus vandaag maar weer op pad. Wel met de intentie even rustig aan met de kilometers.

Terugdenkende aan gisteren toch nog wel wat mensen ontmoet. Eerstens bij de Spaanse VVV, waar ik mijn stempel ga halen, zie ik een geestelijke in een pij, die ook de Camino doet zegt hij. Man van een jaar of veertig. Maar er zit geen spatje stof op zijn schoenen en kleding. Volgens mij heb ik hem de vorige keer ook gezien. Ik moet mijn verslag van toen daar nog eens op nakijken.
Raak in een barretje ook nog in gesprek met twee Fransen, de ene uit Lille de andere uit Lyon. Ze hebben elkaar onderweg ontmoet en gaan allebei tot Burgos en dan weer naar huis. Omdat ik vorig jaar ook in Lyon ben geweest hebben we stof tot praten over meesterkok Paul Baucuse. En natuurlijk wat nu de beste keuken is. Frans of Spaans. We laten het maar in het midden, en je kunt overal lekker eten.

Vanmorgen, heb ik de wekker op half zeven staan, ik kan pas om acht uur ontbijten en hoef niet ver.
Op mijn gemakje inpakken, douchen en pootje. Ik durf nog niet zonder afplakken te lopen ondanks dat het er al wel nieuwe huid onder zit. Om goed half acht beneden, mogelijk zijn ze al bezig, echter alles nog in diepe rust, alleen de balieman is paraat. Dan alvast maar afrekenen, water pakken en we zijn weer 10 minuten verder. Er komen nu meer mensen bij voor het ontbijt.
In Nederland is het de gewoonte dat degene die eea klaar moet zetten wat eerder begint, maar hier geldt dat men pas begint als de tent al vol zit. Om iets over acht echter komen twee dames binnengestormd en even later zijn ze volop aan het uitserveren.
Half negen sta ik buiten in mijn hemdje, want het is wel frisjes, maar niet echt koud.
Het is stik rustig omdat de meesten al weg zijn. Net buiten het dorp komt een fietser van rechts, druk gebarend dat ik een pad in moet. Had ik al lang gezien, maar hij was zelf verkeerd gereden.
Het landschap is weer veranderd, van groene druivenranken, naar landbouwgrond. Het golft op en neer, vandaag klimmen we van 400 naar 600 meter, niet echt steil allemaal, maar veel vals plat, wat zeker niet minder vermoeiend is. Het loopt echter allemaal goed en ik zit anderhalf uur later al in het volgende dorp. De kerk is open, ik loop even binnen en offer een (elektrisch) kaarsje. Voor 20 cent 5 kaarsjes. Dus wat geluk hoeft niet veel te kosten.
Dan gelukkig een horecabedrijf. Dus zakkie af en rust voor het pootje. In het barreke is alle eten op, de leverancier moet vandaag komen zegt de bardame. Oké dan alleen een koffieke, kan nog wel even zonder eten.
Er zitten twee mannen aan tafel, broers uit de USA, zij zijn in Pamplona gestart, gaan tot Burgos en dan back home.
Ze vinden de tocht zwaar en de ene heeft al een keer zonder water gezeten. Eigen schuld zegt zijn broer, je hebt nooit naar me willen luisteren. Dan stappen ze op. Ikke ook, maar sta zo weer stil. 10 meter verderop is een bakker met de naam Jesus, ik maak een fotootje en dan naar binnen om een stukje dagelijks brood. Er ligt echter een groot stuk cake met sinaasappel er in, dus ik laat daar een stuk afsnijden. 125 gram, kost € 1,25.
Ik eet het meteen op, de bakkersvrouw spreekt wat Engels en vraagt waar ik vandaan kom. Holland, O daar kopen ze niet elke dag vers brood, maar vriezen dat per week in vraagt ze. Ik zeg dat dat een beetje ligt aan de gezinssituatie en dat teveel mensen hun brood bij de Supermarkt kopen.
Ik vraag om een fotooke en ze poseert gewillig. Dan toch maar verder. Net buiten het dorp een uitzichtpunt waar veel mensen foto's staan te maken. Ik dus ook maar even eentje.
Hoppa en verder, mijn houten stok geeft wat problemen met de ijzeren punt. Door het getik in het grind gaat hij elke keer los zitten. Ik draai hem elke keer weer vast, maar moet er toch iets op zien te vinden. Zal ergens om een tang vragen en dan mogelijk met plakband isoleren.
Ik wordt ingehaald door een man op het punt waar een groot bord staat over de grens tussen Rioja en Castilie. Ik krijg meteen een stukje geschiedenisles. Vroeger waren het geen gescheiden gebieden, maar de politiek heeft deze scheiding gewild.Voor mij is het nog steeds een huwelijk zegt de man. Hij zegt ook dat de Castilianen de vriendelijkste Spanjaarden zijn. Hij beaamt het als ik vraag of hij ook een Castiliaan is, maar dat hij het daarom niet gezegd heeft. Lachen, handen schudden en weer verder.
Drie kwartier later een volgend dorp. Ik zoek even een bankje en de Amerikanen lopen achter me langs, ze roepen buen camino Louis, en ik terug van buen Camino , Americanos. Ik hoor ze lachen. Slokje water en verder, ben ik vergeten te kijken hoe het dorp van mijn hotel heet. Dus zak weer af, open en boekie kijken.
Een stel wat achter me door loopt slaat verkeerd af. Ik geef een schreeuw en ze zitten weer op het rechte pad.
We lopen nu naast de snelweg, wel apart pad, maar de camions komen toch dicht langs gereden en je voelt de zucht.
Een beetje verderop al een reclamebord van mijn hotel, het is tevens een Chauffeurscafe. Ik moet eerst en stukje door het dorp en dan de drukke weg oversteken. Even later stap ik hotel " El chocolateria" binnen, waar het druk is met chauffeurs die aan de maaltijd zitten. Men is nog bezig om de kamers schoon te maken, dus moet even wachten. Dat is niet zo erg en zeker niet met een koele pint er bij.
Dan komt de baas, inschrijven ,eerst betalen, sleutel en naar boven. De kamer is niet erg groot, maar ik pas er precies in met mijn spullen, uitpakken, was ophangen en even siësta. Ook nog even een bedje vastgelegd voor donderdag/vrijdagnacht. Net op tijd. Want je moet echt al gaan zoeken naar wat aan de route ligt. Op zich vandaag niet slecht gegaan. Dus de probleempjes van gisteren zijn weer wat over. Morgen weer een nieuwe dag. Maar we hebben nog heel de avond, dus er zal nog wel wat achterop komen. Tot straks.
Ik heb de fotoproduktie van vandaag geüpload. Een voor een en dan nog gaat er af en toe eentje fout. Mogelijk ligt dit aan de capaciteit van WiFi, maar als ik dan een nieuwe poging waag gaat het weer wel goed. Ik doe dus mijn best een zo goed mogelijk product te leveren.