Met zon de bergen tegemoet........

Martes,13 oktober, 30e wandeldag.
Dag beste lezers, ik heb weer even om de zaak bij te werken.
Gisteravond een wat laat diner. Op zich niet slecht, maar ik ben natuurlijk een verwende pelgrim. Broodsoepje, kalfscotelet en fruit na. Wijntje van het huis en om 10 uur had ik weer gegeten.
De dienster is een lieve meid, ze legt zo goed mogelijk uit dat het dinsdag, vandaag een feestdag is. Bar gesloten, geen ontbijt, sleutel op de kamer laten en voordeur dichtrekken.
Ik zeg, Vale oftewel oké. Dan naar boven alles klaarleggen en nog een aspirientje voor het ruggetje en pootje.
Ik voel,wel dat ik de afgelopen dagen nogal wat gevergd heb van die ouwe knoken. En het scharnierwerk is niet meer je dat.
Als ik terug ben en Jan Snel is nog open ga ik kijken of hij nog wat heeft liggen uit 1945 wat passend te maken is.

Dan oogjes dicht tot dinsdagmorgen. Ik doe op mijn gemak inpakken, de was is droog en ik rits mijn wandelbroek weer in elkaar. Hij ruikt naar Lavendel, maar dat is niet gek als je met douchegel uit het hotel gewassen bent.
Zo heb ik bijna elke dag wel een ander geurtje aan mijn lingerie. Alleen oppassen dat ik geen pukkeltjes op mijn bips krijg van al die chemiese rommel.

Dan naar buiten, nog stik donker. Aan de overkant van de Hostal is een bareigenaar de zaak aan het schoonmaken.
Ik vraag, abierta ??, si si, de zaak is al open, dus naar binnen voor mijn ontbijt. Het kan er maar inzitten en met feestdagen weet je het nooit.
Vandaag is zwager Ad jarig. Hij wordt 70 net als ik. Maar hij is 6 weken ouder. Ik zal hem na de middag even bellen.

Dan op pad, schone broek aan en het is droog. Ik gok op droog weer vandaag,het water zal daarboven toch wel een keer op zijn.
Ik weet dat het eerste stuk erg saai lopen is. Je loopt de stad uit en de voorsteden in. Allemaal beton. Na een km of zes kom je pas weer in een beetje natuur. Het lijkt langer te duren dan gedacht, maar eindelijk weer wat groen om me heen. Bij een viaduct over de snelweg, twee zwervers, als pelgrim verkleed, vragen geld voor eten. Hun eten bestaat uit alcohol, dus bied ze mijn fruit en reserve magdalena aan. Maar dat is niet de bedoeling.

Je loopt nu door een aardig gebied, veel druiven en fruit. Ik zal Herman eens vragen welke wijn er uit dit gebied komt.
Het gaat goed, na 2,5 uur zit ik al in Cacabelos. Ook een wijndorpje en veel toerisme, Ik zie een mooi kerkje wat open is. Binnen ook allemaal goud wat er blinkt. Ik offer een paar elektrische kaarsjes voor het geluk op de route tot nu toe. En dan koffie met koek. Flesje water leeggetutterd, want zweten kan ik als de beste. En weer verder, ik herken weer eea als ik het plaatsje uitloop, maar ook hier hebben ze weer het wandelpad verhard met gekleurde betontegels. Ik denk met Europees geld, wel mooi, maar het loopt niet.

Tot nu toe heeft mij nog maar een enkeling ingehaald, waar blijft al dat volk. Dan een hele lange klim en er komen wat mensen achterop. In het volgende dorpje was drie jaar geleden niks te krijgen. Nu twee barrekes die goede zaken doen. Eenmaal boven heb je een pracht uitzicht over de druivendtreek, zeker met die herfstkleuren. Het golft op en neer, dus tijd om Jack uit te trekken, beetje water, ook over Gods akker, manadriijntje, foto en verder. Dan over een heuvelrug in de verte mijn bestemming voor vandaag. Ik zou niet meer weten hoe het er uit ziet en waar ik toen geslapen heb. Huiswerk zat ondertussen.
Als ik eenmaal binnenloop weet ik het weer een beetje. Vraag 1 keer de weg en dan sta ik bij mijn locatie voor vannacht, Hotel Posada Plaza Major.
Vrij nieuw hotel, lieve balie dame, dus ik sta zo onder de douche. Wel een verzoek om geen was buiten te hangen. En.................. Ze hebben in de badkamer een speciaal waslijntje wat je uit kunt trekken. Kan ik eindelijk de 4 knijpers een keer gebruiken die ik altijd al meegesjouwd heb op advies van Lieske.

Ad gebeld voor felicitaties, dan even liggen en later om een pint. Zit op een terras en zie hoeveel mensen er nog binnenlopen van de camino, laat in de middag. Ik benut liever de ochtend uren. De Amerikanen hebben weer de overhand en er zijn er nu ook op mountainbikes. Ik ga nog even naar de apotheek om paracetamol en dan even aan het verhaal werken. Ook de route van de komende twee dagen bekeken, wat korter maar alleen maar bergop met donderdag de O Cebreiro op 1300 mtr in het vooruitzicht. Ik hoop dat het dan niet regent of zo. Vorige keer was het hondenweer en de andere dag liepen we in de sneeuw.

Ik ga even wat eten zoeken. Mogelijk tot straks.

Op het marktpleintje vier restaurantjes naast elkaar. Allemaal pelgrimsmenu en allemaal hetzelfde behalve devolgorde.
Op advies hoteldame restaurantje wat goed zou zijn. Alleen nog staantafel of aan de bar. Achterin nog wel plaats, maar niet voor pelgrims heb ik wel in de gaten.
Ik denk bekijk het maar ga wat verder zoeken. Loop bij toeval straatje in en restaurantje. Gomer ? Si señor. Bordje ham en pilsje als voorgerecht, stoofvlees ala Bierzo en een sinaasappeltje achterop.
Ik zit echt vol. Wijn, water, brood en een fles water mee. € 14,50 alles kersvers en geen luidruchtige Amerikaan te bekennen.
Wel een pas getrouwd niet zo jong meer Duits koppel. Alternatieve huwelijksreis op de Camino. Je moet er maar opkomen. Aardige lui. Ze hebben nog zeven dagen om in SdC te komen. Ik wens ze sterkte en geluk.
Terug in hotel zeg ik de baliedame waar ik gegeten heb. Goede keus zegt ze. Jonge eigenaar die voor kwaliteit gaat.

Ik ga afsluiten, Wordt Vervolgd.