Busreis van Madrid naar Toledo.........

Toledo, Zondag 7 mei 2017
Ik heb mede door de vele slaapmutsjes gisteren een lange nacht gehad. Ben nog redelijk vroeg wakker, maar dat mag ook wel want van inpakken is gisteren niks meer terecht gekomen.
Maar omdat ik nogal wat ervaring heb opgedaan de afgelopen jaren en bij Lieske destijds redelijk heb opgestoken hoe en wat in te pakken ben ik snel weer op scheut.

Dus fluks uit bed gesprongen en trollieke op het reservebed. Ik pak mijn reiskloffie uit de kast. Met name mijn spijkerbroek met Mexicaans kruis die ook bij langere trajecten altijd comfortabel zit. Dit zonder gevaar van knellingen in de liesstreek of een onverhoopte piepstem. Dan de foto van Lieske en vervolgens mijn dagelijks contact machine de IPad. Ik lardeer dit alles met pakketjes onderbroeken en schone sokken. Als laatste altijd mijn toilettaske, maar ik zal toch eerst maar even douchen.

Om iets over negenen ben ik reisklaar. Ik leg een fooike weg voor de chica die mijn kamer schoon heeft gehouden. En pak de TV afstandsbediening die ik gelijktijdig met de kamersleutel heb gekregen dus ook weer in moet leveren. Als ik de deur open doe staat het meisje al klaar om de sleutel over te nemen.
Ik sjouw mijn trollie alle trappen af en sta met een hasta la vista zo weer buiten.

In mijn stamlokaal om te ontbijten is het aanzienlijk minder druk dan gisteren. Ik ben meteen aan de beurt om mijn bestelling te plaatsen. Niets anders dan anders want na twee dagen weten ze hier precies wat je wil hebben.
Goed tien uur sta ik weer buiten. Ik heb even getwijfeld of ik met de metro of te voet naar het opstappunt van de bus zou gaan, de Plaza Eliptica. Ik doe geen van beiden, het ene onder de grond en de andere ruim drie km wandelen. En zoals later blijkt deels aardig bergop. Dus ik ga voor de taxi. Aardige vent, praatje en aardig te volgen. Waar ik het niet goed begrijp reageer ik met een
onbestendig keelgeluid, wat zowel instemmend als afkeurend kan zijn al moet je daar ook mee oppassen natuurlijk.
Maar ik verlaat zonder ruzie en de vriendenprijs van ruim €. 6,00 de taxi en geef de chauffeur nog wat fooi.

Het is altijd maar afwachten in welke omgeving zo een knooppunt staat en hoe het er uit ziet. Maar dit is grote klasse. Hypermodern in de groene omgeving van een buitenwijk. Alles ziet er spic & span uit. Twee etages diepe busplatforms en een verdieping daaronder nog het metrodeel. Schoon en een perfecte digitale bewijzering. Daarbuiten ook nog twee menselijke vraagbaken die tevens ongewenst volk buiten houden.

Ik heb ruim twee uur voor mijn busje vertrekt. Dus even naar buiten. Aan de overkant een cafetaria die net het terras uitzet. Het waait wel een beetje, maar de zon schijnt. Dus stoel gekaapt, waterke besteld en mensen kijken en soms even in mijn puzzelboekske. Voor het terras een zigeuner met de laatste boeketten bloemen en een donkere jongen met merktasen en zonnebrillen. Ook wat jonge gasten met een rode auto die constant in en uitstappen, motorkap open en dicht en maar discussiëren met elkaar.

Het is lekker zitten in de zon en de tijd gaat snel. Tegen half een ga ik terug naar het busstation. Kaartje had ik al via Internet gekocht. Ik help nog even twee Japanse jongens bij de kaartjesautomaat en sluit dan aan in de wachtrij. Exact op tijd zwaait de deur naar de bus open. Bagage in de bak en de chauffeur controleert wie er in stapt. Het is toch nog volle bak en ik ben zeker niet de enige buitenlander.

Het is maar een ritje van een klein uurtje en onderweg dommel ik toch even in. We zijn zo in Toledo, ook hier weer een centraal busstation maar kleiner dan In Madrid. Ik loop nog even naar de infostand omdat ik met mijn kaartje naar Cuenca voor a.s woensdag een probleem had met downloaden.
De informant spreekt geen Engels, dus ik in mijn beste Spaans het probleem uitgelegd. Ik had enkel een controlenummer, maar aan de hand daarvan krijg ik toch min ticket. Probleem opgelost.

Dan op weg naar mijn Hostal. Het zou een half uurtje lopen zijn, maar dat vond ik zelf al weinig. Want Oud Toledo ligt boven op een berg. Ik heb al snel in de gaten dat er van de beschrijving geen hout klopt. Geen nood, een open café biedt weer uitkomst. Eerst voor een pintje en dan met gied fatsoen de weg vragen.

Ik reken eerst af. Heb nogal wat kleingeld in mijn zak en de bareigenaar wil dit wel hebben. Het is bij elkaar € 18,20 en hij geeft me twee tientjes. Kwinkslagje gemaakt dat ik morgen weer kom en hij wijst me de weg. Gewoon met de roltrappen bergop. Boven linksaf en daar is de VVV. Zo gepiept dus en nog waar ook. Het VVV meisje is een lief kind, spreekt een beetje Engels zoals ik Spaans dus we komen er wel uit. Ze tekent de weg uit naar mijn Hostal.

Om half vier stap ik de bar van Hostal Palacios binnen. Vollen bak want er is ook een restaurant in gevestigd. De barman brengt me even naar de inschrijfbalie en om vier uur sta ik onder de douche. En er is een föhn aanwezig. Dat is maar goed ook, want bij het uitpakken van mijn trollie zie ik op mijn pantalon van gisteren een paar vuile plekken op het zitvlak. PvD is zachtjes uitgedrukt. Eerst wat gespoeld zonder resultaat en dan met een klein beetje zeep insmeren en weer spoelen. Ik wacht maar even af en anders gat hij naar het Spaanse leger des Heils.

Een kleine siesta, dan wat drinken en eten zoeken. De grootste drom dagjesmensen is verdwenen. Maar op Zondagavond zijn er veel restaurants gesloten. Ook die van mijn Hostal. Ik behelp me met een wat minder adres en morgen beter.
Ik sukkel terug naar mijn bedje, koop nog een fles water in het Hostal en maak mijn verslag van vandaag af.
Morgen op pad in Toledo, ik heb veel info meegenomen want hier ligt nogal wat historie om te bekijken. Ben hier wel eens een paar uur geweest met een excursie maar dat stelde niet veel voor zo bleek later. Ik blijf hier twee volle dagen en woensdag a.s trek ik weer verder.

Dus wordt vervolgd en als ik morgen inspiratie heb zal ik trachten een fotoke te uploaden. Geen Toon Mol kwaliteit, maar beter iets dan niets.