Nog een beetje Toledo en busreis naar Cuenca.....

Cuenca, woensdag 10 mei 2017.
Hoi volgers. Ik lig net op bed in Cuenca. Moei en wat spierpijn na een enerverende dag.
Vanmorgen in Toledo te vroeg wakker om er al uit te springen. Dus IPad aan de gang gezet en BNdeStem in bed gelezen. Dan onder de douche en verder inpakken.

Ik sta tegen tienen aan de balie om mijn drie nachten af te rekenen. Vriendenprijs voor een goede en schone kamer. Ik laat mijn trollie achter bij de vriendelijke balieman en ga mijn laatste ontbijtje genieten in het barreke wat verderop.
Naast mij een paar Amerikanen die aan het spek met eieren zitten en een flinke mop frites erbij. Je moet het maar weg zien te krijgen op je nuchtere maag. Het zijn wel twee rubensfiguren dus het zal niet hun eerste keer zijn en iedereen kijkt hoe ze alles weg zitente kanen.

Ik stap op, tijd zat, maar ook nog wel een paar zaken op mijn bezichtigings agenda voordat ik Toledo verlaat. Niet ver weg is een heel oude Moskee. Ik loop natuurlijk weer verkeerd in al die smalle steegjes dus doe er toch nog een half uur over. Met veel stijgen en dalen. Maar het is de moeite meer dan waard. Ik ben er al eerder geweest met een korte excursie vanuit Madrid, maar nu kan ik echt even de tijd nemen. Moet ook wel want de drommen toeristen zijn ook hier weer los. Ik heb ondertusen geleerd me hier niet meer aan te storen. Ook zij hebben recht om hier te zijn en ik geef ze graag de ruimte. Ik hoef niet te jakken en zeker niet meer naar mijn werk.

Het is wat koeler vandaag, maar nog wel 24 graden. Dus toch een beetje in de schaduw blijven lopen.
Ik wil nog naar de kerk van de Verlosser en het klooster van St Ursula wat gisteren gesloten was. Her klooster is weer dicht dus dan maar naar het oude kerkje van de Verlosser. Ook dit weer gebouwd op fundamenten van een moskee. Prachtig opgeknapt en nog veel te zien o.a van de Visigoten. Onder de kerk zijn die oude fundamenten blootgelegd en te bezichtigen. En ook hier kun je de toren in om een vieuw over Toledo te krijgen.

Net boven en dan gaan in de buurt de klokken luiden, ik vrees voor mijn trommelvliezen, maar de klokken in mijn toren houden zich gelukkig gedeisd. Terug naar beneden, kaarsje en naar buiten. Ik heb eigenlijk gedaan wat ik wilde doen in Toledo, ik pak nog een espressoke en dan richting Hostal voor mijn valieske.
Nog even een praatje met de balieman en ik leer dat het toeristenseizoen in Toledo 12 maanden duurt.

Het gaat hier het hele jaar door en er wordt goud verdiend. Maar her moet gezegd er wordt ook heel veel geïnvesteerd om al die oude gebouwen en kerken in topconditie te houden. De toeristen zorgen hier ook voor een heleboel werkgelegenheid.
Horeca, winkels en de plaatselijke marsepijnindustrie werken er allemaal aan mee. Daarbuiten is Toledo natuurlijk ook een stad van studenten. En eten en drinken over het algemeen spotgoedkoop.

Ik sleur mijn trollie de roltrappen af en ben tegen enen bij het grote busstation. Dan wachten en kijken hoe het verloopt. De ene bus vertrekt om drie uur en de snelblus om kwart na vier. Volgens mijn info zouden beide bussen er al moeten staan, want ze zijn in de achtend al om zes uur vanuit Cuenca vertrokken. En na wat zoeken ontdek ik ze aan het begin van het grote busstation. Een grote bus voor de dorpendienst en een snelbusje dat rechtstreeks rijdt. Ik ben al wat geruster nu.

Dan eerst maar wat gaan eten. In het moderne restaurant zitten veel buschauffeurs te eten. Aardig tweegangen menuuke incl. brood en een drankje voor €. 8,50. Ik neem nog een flesje water mee voor in de bus en moet negen euro afrekenen.
Ik heb eigenlijk de snelbus om kwart na vier geboekt, maar bedenk dat ik alvast maar in de bus kan zitten want in Spanje weet je het nooit. Ik ga dus proberen om mijn ticket wat bestaat uit alleen een nummer om te ruilen voor de dorpenbus die om drie uur vertrekt en er langer over doet.

Ik loop net na half drie naar de halte waar die grote bus stond. En..............weg istie. Nonde.....pvd....., dat heb ik weer, alleen de kleine bus staat er nog. Straks strand ik nog in Toledo.
Een oud vrouwke staat bij de kleine bus te wachten, ik vraag..... en ja zij moet ook richting Cuenca, wel naar een dorpje. onderweg, maar volgens haar is het toch dit busje. De chauffeur komt, de dame koopt een kaartje bij hem en stapt in.
Ik laat de man mijn papier zien en zeg dat het nummer moet corresponderen met een ticket. Hij kijkt, maar komt er niet uit, roept er een collega bij en die is wat slimmer. Ze hebben het over een andere coche, maar de collega zegt dat dat niet uitmaakt.
Ik moei me even niet met hun gesprek, maar dan gebaart de man dat ik in kan stappen. Bueno, ik zit, ben onderweg en sterke man die me nu nog die bus uitkrijgt. Klokslag drie uur vertrekt het busje met in totaal vijf passagiers aan boord.

178 km en 3,25 uur reistijd voor de boeg. Omdat het busje langs de dorpjes rijdt. Net onderweg begint het wat te miezeren, maar ik zit droog. Na een veertig km, verlaat de bus even de weg, stopt in een plaatsje en er stappen drie mensen uit en eentje er weer in. Twee dorpen verderop zit ik nog alleen met de chauffeur in de bus en dat zal zo blijven tot in Cuenca. Zeker geen rendabele lijn heb ik wel in de gaten.

De busroute gaat toch grotendeels over snelweg met minimaal verkeer. Ook het landschap is anders dan ik verwacht had. Uitgestrekt en eenzaam. Soms groen, vaak dor. En zeker geen bergen zoals ik dacht. Het blijft regenen, we gaan nog een enkele keer van de weg, en de laatste 70 km helemaal niet meer.
Goed half zes rijden we Cuenca in en tien minuten later stap ik uit op het busstation daar. De chauffeur wil geen drinkgeld, dus gracias en tot nog eens.

De stad Cuenca is groter dan ik verwacht had. Ik had de looproute naar mijn Hostal uitgedraaid en loop er in de regen in een dik kwartiertje naar toe. Om half zeven bel ik aan bij Hostal Posada Heucran. Een heel oud gebouw waar ik even van schrok, waar ben ik nu weer verzeild geraakt.

Een lieve artistieke dame laat me binnen. Inschrijven, graag direct betalen, ochtendkoffie met broodjes van het huis, WiFi, fles water, plattegrond, restaurant tips en ze gaat me voor naar een ruime driepersoonskamer op de eerste etage. Ik heb wel eens een mindere kamer gehad voor veel meer geld.
De föhn ontbreekt in de badkamer, ik loop bog even naar beneden en krijg een los exemplaar van de dame te leen.

Uitpakken, douchen en naar buiten om en pint etc. In een cafeeke leg ik de plattegrond even naast mijn meegenomen info over Cuenca en verbaas me hoeveel historie dat ook hier ligt. Ik had nooit van deze stad gehoord, maar verheug me al op morgen wat ik ga ontdekken. Toch nog maar even wat eten. Aan de overkant een Hostal met resto en aardig menuuke. Naar binnen en ik ben niet alleen.

Een man of twaalf waarvan vier Japanners of Koreanen, ik zie daar niet zo snel het verschil en ook de taalklanken lijken wat mij betreft op elkaar. Ik eet niet te zwaar, bloemkool als entree en merluza, dus een visje als hoofdgerecht. Een flanneke en koffie achterop en weggespoeld met een halve liter wijn. Kosten elf euro.
Voor onze Aziatische vrienden is alle eten nieuw. Ze hebben een vertaal app op hun IPhone, maar dan weten ze nog niet wat het is. De baas van het restaurant is super gedienstig en gaat elke keer naar de keuken om hen te tonen wat het is. Grote klasse ...,

Ik weet zelf nog uit mij jeugd en van mijn vroegste ervaringen in Frankrijk dat ik daar ook alles moest leren eten, van camembert had dit boertje uit Roosendaal toen nog nooit gehoord.
Gelukkig ben ik altijd een snelle leerling geweest en lust ik niet stond bij ons thuis niet in het woordenboek......

Ik sukkel in de regen terug naar mijn eigen Hostalleke. Bedje in en morgen weer op pad in Cuenca, hopelijk schijnt de zon........

De rust.

Ps, daarstraks als tapatje bij mijn pintje, kippenlevers in knoflooksaus. Ik ruik mezelf op vijf meter afstand.