Reisdag Albacete naar Murcia....

Murcia, Dinsdag 16 mei 2017
Allereerst weer een bedankje aan ieder die op welke manier dan ook reageert op mijn dagelijkse blog. Ik vind het zelf ook leuk om wat van me af te schrijven en wat van mijn wederwaardigheden met julllie te delen.

Vandaag is een beetje een lazy dag. Ik moet alleen mijn lijf en een pakske met bullen van A naar B verplaatst krijgen. In dit geval van Albacete naar Murcia. Ik zou nooit aan Albacete gedacht hebben ware het niet dat het een stad is die vanuit Zuid West Spanje op een route ligt naar Santiago de Compostela.
De camino die ik en eerste instantie wilde gaan wandelen, maar bij, gelukkig nader inzien, toch te zwaar werd voor mijn ouder wordende lijf. En het gebied waar ik nu met de trein doorheen jas geeft aan dat ik de goede beslissing heb genomen.

Terug naar vanochtend, tijd zat, mijn trein gaat om 11.32 uur. Zoals al eerder gemeld heb ik afgeleerd om op reisdagen als een gek heel vroeg af te reizen en vervolgens op de geplande
bestemming met je ziel en inhbagage onder je arm te lopen omdat je hotelkamer nog niet klaar is.

Dus vanochtend wat later opgestaan, het laatste ingepakt en mijn
tostadetje in de hotelbar naar binnen gewerkt. Adios en tot de volgende en in de warmte richting statie. Ik ben er zo, mooi nieuw gebouw. Veel verkooppunten zoals winkeltjes en Horeca maar bijna geen klanten. Je zult hier als ondernemer een lange adem, dus geld, moeten hebben eer je tent rendabel wordt.
Albacete is nu niet direct een plek waar zelfs Spanjaarden graag naar afreizen.

Ik koop een koffieke bij MacDonalds en ga op terras wat zitten puzzelen. Naast mij twee heren, zo te zien een vertegenwoordiger met zijn baas die soms verhitte discussies hebben. Het zal weer wel over resultaten gaan. Ben blij dat dat voor mij niet meer hoeft.

Ik ga goed elf uur door de bagage controle, maar mag nog niet het perron op. De trein is ook een tiental minuten te laat en ik wacht netjes met nog vijf andere instappers tot we verder mogen.
In de trein met als eindbestemming Cartagena zit ook bijna geen kip. Ik zoek mijn plekske aan het raam, wacht op de conducteur, maar die laat zich niet zien.

De trein zet zich in beweging voor een ritje van bijna twee uur. Ben vergeten water te kopen, maar er is een bar boord en de barman komt ook net drankjes etc. rond. Beetje dommelen, beetje buiten kijken etc. Zorgen dat ik niet echt in slaap val want dan rijd ik Murcia voorbij.

Het landschap is in het begin heuvelachtig en groen. Nu ook weer veel nieuwe aanplant van olijfbomen. Langzaam veranderd het in een rotsachtig, droog en ruig gebied. Veel ruïnes van ingestorte huizen, gebouwen en verkommerde stationnetjes waar volgens mij nooit geen trein meer stopt.
Dan een rivier, het wordt weer groener en ik zie zelfs iets wat op rijstvelden lijkt. Percelen grond met een dijkje er omheen, ik zou niet weten wat men daar anders in verbouwd.
Verderop weer bergruggen en brede dalen waar elk plat stukje grond benut wordt voor olijfboomgaarden.

Olijvenbomen worden steeds meer afgewisseld met andere fruit. In sommige boomgaarden zie ik niks, maar in andere volop kersen die nu geplukt worden en wat verderop ook bomen waar de takken zwaar doorhangen van de citroenen.
Ook zie je hier veel grote opstellingen in het veld met zonnepanelen. Dus ook hier gaan ze met de tijd mee.

Er wordt omgeroepen dat het eerstvolgende station "Archena Fortuna" is. Veel van de aanwezigen in de coupe, veelal oudere dames maken zich klaar om uit te stappen.
De trein stopt op een onooglijk stationneke, mensen verlaten de trein en er staan busjes klaar om hen op te pikken. Ook staan er nogal wat mensen met koffertjes op het station te wachten.
Ik heb opgezocht dat er in Achena veel geneeskrachtige bronnen zijn, dus vandaar.

De trein rijdt verder en een half uur later Murchia binnen. Voor zo een grote stad een klein en vervalllen station. En hier wel erg druk. Ik meng me in deze drukte en zoek een plaats in de schaduw, 34 graden, om mijn looproute naar het hotel te bekijken. Het is bijna twee km lopen, maar ik heb tijd, moet alleen even kijken of ik de goede kant uitloop.

Een oudere man geeft me de eerste hint tot aan een park en daar even verder vragen zegtie. Maar bij dat park een VVV kotje, net dicht vanwege de lunch, maar wel een duidelijke plattegrond aan de buitenkant. Beetje verder, brug over, oversteken, links af en eerste straat rechts. Dan na tweehonderd meter sta ik voor het hotel Arco de San Juan. Buitenkant oud, binnenkant aardig modern. Ik hoor al volop Engels spreken, dus ben zeker niet de enige toerist hier. Baliedame begint tegen mij ook in het Engels, ik brabbel wat in het Spaans terug, want van die taal heb ik nog maar weinig kennis dus alles wat ik op pik is meegenomen. Inschrijven, sleutel en uitpakken maar weer.

Ik blijf hier wat langer, dus hang alles uit in de kast. Na een kleine inspectie op eventuele ongewenste medegasten op de kamer.
Ik heb natuurlijk wel eens meer wat meegemaakt.

Dan douchen en naar buiten voor wat drinken en iets tussen de kiezen. Ik zit vlak tegen het centrum, maar veel cafés zijn dicht. Bij de cathedraal (die nu ook dicht is) volop toeristen met wel een aantal open horeca bedrijven. Dus op een terras neergestreken.
Frisse pint, zonder tapa.......er bij. Ik denk dat men het vergeet, maar zie ook bij andere klanten alleen maar de consumptie staan.
Een plaatselijke specialiteit schijnt een vleespasteitje te zijn. Ik bestel er een. Het lijkt op een gevulde koek, maar dan met een hartige vulling van stukjes vlees, ei en ui. Maar mogelijk zijn er andere varianten hoor. Het smaakt goed en vult goed. Dus ik kan er tot vanavond weer wel tegen.

Dan alvast maar een beetje de oude binnenstad verkennen. Veel smalle straatjes, veel winkeltjes, veel toeristen en nog veel cafeekes dicht. Wel grote zaken met zoet en ijs vol mensen, maar daar gaat mijn belangstelling weer niet naar uit. Tegen vijven terug richting cathedraal waar ook een VVV zit om info.

Ik wil eigenlijk van hieruit ook wel wat excursies doen in de omgeving. Zeg dan ook dat ik hier een paar dagen ben. Maar het vreemdelingen verkeer meisje is niet zo geïnteresseerd.
Ik krijg wat folders over de stad en meer niet. Ik zal daarom ook in het hotel mijn licht nog eens opsteken, buiten wat ik zelf meegenomen heb. Naar het grote busstation is het een klein kwartiertje lopen heb ik al wel gehoord. Nog wat rondgekeken naar restaurantjes, maar alles dicht tot negen uur vanavond. Spaanse tijden, dus rekening mee houden. Dan maar even terug naar het hotel voor siesta en verkoeling van de airco.

Tegen negenen maar weer naar buiten. Weinig zin om ver te lopen en op advies van hotelmeisje naar pleintje achter het hotel met wat restaurantjes. Ze zien er allemaal wel aardig uit. Wit damast en stoffen servetten wijzen er op dat je hier niet voor een tientje op de eerste rang zit. Ik heb vrij snel een tafeltje solo met aardig uitzicht over de rest van het terras. Vlotte bediening en ik ga vandaag voor almechas als voorgerecht en een entrecote van de grill als hoofd. Pintje vooraf en wijntje er over.

Als amuse wordt er wat toast met een potje paté weggezet, maar daar stop ik snel mee want dat is echt zware kost om je af te laden. De schelpjes vooraf echter zijn heerlijk en ook de entrecote is van ouderwetse kwaliteit, dus veel vlees, maar ook de nodige vetranden die het vlees sappig houden. Bij ons niet meer te koop, want er mag geen bloed meer in zitten. Perfect rood gegrild, dus smulpartijke. Geen postre meer, maar met een café solo ben ik tevree. Afrekenen dan maar, wel wat duurder, maar zeker niet verkeerd.

Terug naar het hotel, beetje TV tot ik in slaap val en weer wakker wordt met wat bulten op mij lijf. Vergeten raam te sluiten en in de buurt van een rivier, dus de muggen ruiken van afstand mijn zoete bloed. Morgen rekening mee houden en nu proberen die ene zoemer die nog rond vliegt af te slachten.
De Rust