Een rondje Albacete........

Albacete, Maandag 15 mei 2017.
Ik schrik om 8.15 uur wakker van wat lawaai op de gang. No Panic, het is het clubje dames die de kamers doen.
Ik neem de tijd voor nog een paar regels aan de blog van gisteren. Het nieuws in BNde Stem en de bank even controleren.

Scheren, douchen en aantuigen. Dan naar beneden voor het ontbijt. Ik wil mijn kamernummer noemen maar de ontbijtdame is me voor. Zij weet dat ik kom, want ik ben de enige die incl. ontbijt geboekt heeft. Ik doe het ook bijna nooit maar nu toevallig wel. Ik rooster mijn sneeke brood, pak verse tomatenprut en krijg een goei bakske koffie.
Ik controleer nog even mijn sightseeing programma van vandaag en dat wordt een fikse wandeling rondom het centrum. Veel groen en alles gratis toegankelijk. Want de meeste officiële gebouwen zijn op maandag gesloten.

Maar eerst zorgen dat ik hier morgen weg kom. Dus naar de statie om een treinkaartje naar Murcia te kopen. Station vlak bij dus snel geregeld. Ik had mijn jasje aangetrokken maar dat kan ik wel missen, het is nu al ruim 20 graden en de dag moet nog beginnen. Dus even retour hotel jas en treinkaartje achtergelaten en op pad.

Albacete is nu niet de meest uitdagende stad, maar je kunt het ook niet echt lelijk noemen. Ik heb ivm de verwachte warmte weer besloten om bij het verste punt te beginnen en dan geleidelijk aan richting centrum te lopen. Het centrum is eigenlijk geheel omringd door prachtige brede boulevards met veel groen.
Het is dan ook heerlijk wandelen in de schaduw van hoge bomen.
Genietend van de nu wel hoog opspuitende fonteinen en van soms jonge mooie trimmende meisjes onder Lieskes motto "kijken mag".

Mijn eerste punt betreft een gebouw uit 1903, bekend als "Fabrica de Harinas", het lijkt een beetje op een kasteel, maar is eigenlijk gewoon een gebouw waar vroeger o.a een electrabedrijf in heeft gezeten. Aardig maar........., dan verder. Je hoeft niet goed op de weg te letten want je loopt een beetje van rotonde naar rotonde. Dan moet je even kijken welke afslag te nemen om verder te gaan. Ik ga op weg naar het Parque de la Fiesta de Arbol, waar een 68 meter hoge watertoren moet staan. Een object wat veel toeristen trekt zegt mijn beschrijving.

Aan de naam van het park ligt het niet, maar de toren op zich is bijna een copie van onze TV toren, dus veel beton en het aantal toeristen is 1, inderdaad ikke. Het parkje zelf is wel aardig, rosarium, waterpartijen en veel bejaarden.

Er is een kiosk open en ik koop een flesje water. Geen drie euro maar 70 cent. Het meisje achter de bar ziet er als een woeste punkster uit. Aan een kant opgeschoren haar, het nodige metaal door neus en lippen, maar een hartstikke aardig kind.
Geen IPhone figuur die verveeld met dat apparaat de tijd uit zit maar een lach en en praatje voor iedereen die langs komt.

Dan richting Recinto Ferial, een soort permanent tentoonstellings gebouw speciaal weggezet voor de feesten van Albacete in september. Ziet er aardig uit, maar is alleen op dinsdag te bezoeken. Hoppa naar parkje de Molinas naast de Arena, maar ik heb niks met stierenvechten. Dus verder, het is bijna een uur, dus tijd voor een alcoholische versnapering. Terrasje, even zitten en ik ben vlak bij de Mercado. Even daar binnen kijken is een gewoonte die ik van Lieske overgenomen heb, groente, vlees en vis. En daarom heen vaak aardige restaurantjes.

Ik ben echter aan de late kant, veel kramen zijn al dicht en er is maar een Tapasbar aan de overkant waarvan de kastelein een onvriendelijke nurk is. Hij geeft nauwelijks antwoord op mijn vraag over het menu en schuift me van afstand de kaart toe.
Wat hij kan, kan ik ook, dus kijk even ongeintereseerd in de kaart. Sla hem dicht en stap weer naar buiten de zon in.

Ik had willen gaan eten bij het adres van gisteren, maar weet niet goed meer waar dat weer zat. Geen zin in zoeken. Volgens mijn info moet er in het mooie circustheater ook een restaurantje zijn.
Dus dan maar die kant uit.
Onderweg loop ik echter langs een andere zaak waar een keuze dagmenu wordt aangeboden. Ziet er aardig uit dus naar binnen. Redelijk vol dus dat vind ik een goed teken. Vragen en strategisch tafeltje in de hoek om niet naar de TV te hoeven kijken.

Ik ga voor de sopa de marisco, dan een schapecotelet met wat frietjes en een frisse salade wordt bij iedereen apart geserveerd. Ik sluit af met een stukje in zoete likeur gedrenkte cake en een café solo achterop. Elf euro en een dubbeltje armer, maar buikje vol verlaat ik het etablissement. Met een dank u van de obers.

De meeste winkels zijn dicht, bijna niemand op straat, dus ook voor mij het sein om even onder te duiken. Ik ben tegen vieren op mijn kamertje. Heb het meeste interessante van Albacete wel gezien. Vanavond nog even naar dat mooie theater en de cathedraal maar dat zien we straks weer wel.

Tukje gedaan, opfrissen en wat vroeger naar buiten dan normaal.
Ik wil toch nog even naar het circustheater en aansluitend naar de Cathedraal voor een fotooke. De laatste is tot 21.00 uur open dus dat moet lukken.
Pech bij het theater, gesloten en ook de vermelde bijbehorende cafetaria is dicht. Dan maar meteen naar de Cathedral.

Het is tegen kwart voor acht als ik binnenstap en er zit wel een honderdvijftig mensen te bidden met een religieuze die voorbid. Natuurlijk meimaand dus ter ere van Maria.
Ik vind het niet geplaatst om nu foto's te maken dus besluit om maar even te wachten. De kerk echter loopt steeds voller en er komt nog ook een koor binnen van wel een dertig mensen.
Om acht uur zit de Cathedraal weer bomvol en snel geteld over het aantal banken toch wel een vijfhonderd mensen. Op Maandagavond!!!!!!

Het koor zet in en het klinkt geweldig. De mis begint en de pastoor maakt er echt werk van. Dit afgewisseld met koorleden die bij toerbeurt ook een solo mogen zingen. Net voor de lezing uit het evangelie zingt het koor Halleluja van Lenard Cohen.
Iedereen houd de adem in en er klinkt geen kuchje.

Tegen negenen is de mis afgelopen en ik schuif alvast naar voren voor mijn foto's. Maar iedereen blijft staan, keren zich naar het Madonnabeeld en onder leiding van de pastoor zingen ruim 500 mensen het beeld nog toe. Ik versta niks van de tekst, maar de rillingen lopen over mijn rug, zo indrukwekkend.
Na het zingen wordt er weer geklapt en es viva ..... geroepen.
Dan een fotoke, maar er zijn veel mensen die dat willen doen dus het resultaat is wat mager.

Ik loop met de massa mee naar buiten, schiet nog plaatje van de buitenkant van de Cathedraal en dan toch maar richting hotel. Nog even een slaapmutsje in een barreke voor ik naar binnen ga. Dan alvast mijn spullen zover inpakklaar leggen. Morgen trekken we verder.......al een klein beetje richting kust....
De Rust.