1e dag van Roosendaal naar Porto....

1e dag van Roosendaal naar Porto,

Donderdag 23 september 2021

Hotel Moov Porto Centro

Ik ben weer op weg naar Santiago de Compostela. Deze keer wandelen vanuit Porto. Een wens die ik al langer had, maar door de Covid perikelen in de diepvries terecht kwam. Nu echter sinds enige tijd de reiswereld weer wat open ging de draad weer opgepakt. In eerste instantie de hele tocht zelf weer willen regelen. Echter met al met mijn planning ervaring liep ik toch tegen situaties aan dat sommige afstanden te lang werden zonder een adequate slaapgelegenheid. Natuurlijk buiten de pelgrimsopvang adressen, maar ik lig niet graag op slaapzalen met feestende jeugd of ouderen die onprettige lichaamsgeuren of ongewenste geluiden afscheiden. 

Ik had vorig jaar al eens contact gehad met Pelgrimroutes.nl dus aan hen gevraagd om een nieuwe offerte maken. Hierbij worden hotels, routes en bagagetransport geregeld. We werden het snel eens.........dus tot zover.

Buurman Piet brengt me op tijd naar de statie. Hij weet dan zeker dat ik weg ben. Het is druk in de trein met veel jong studerend volk. Ik pak de eerste de beste vrije stoel omdat ik wat extra bagage bij heb. De NS heeft vandaag een goeie dag want zelfs met een overstap in Leiden met twee minuten tussentijd verloopt alles perfect. Eenmaal op Schiphol moet ik even wennen aan de drukte. Ook aan de steeds verder gaande automatisering. Ondanks dat ik thuis al heb ingecheckt met ik toch nog het nodige scanwerk verrichten om van mijn trollie af te komen. De juffrouw die er ter assistentie nog bij staat gaat er van uit dat iedereen perfect Engelstalig is in woord en geschrift. Het zal tijdelijk zijn want binnenkort zal er wel een robot staan.

Dan door de douane, ik heb tijd zat dus snel aan de eerste “te” dure pint. Mensen kijken en ondertussen knabbelen aan een meegenomen boterkoek (zonde om weg te gooien) van bakker vd Bemd. Er komt een melding dat de vlucht vertraagd is dus nog maar en pintje en een beetje puzzelen.

Uiteindelijk toch naar de gate waar het al redelijk druk is. Ik verover een stoeltje en maar weer wachten. Jeugdige medevliegers lopen direct door en gaan bij de balie op de grond zitten, zodat er niemand meer door kan. Het is maar tijdelijk want als de balie open gaat moeten ze weg. 

Ik heb deze keer wat decadent een “priority” ticket gekocht mede door mijn bagage. Ik moet bekennen dat ik daar nu wel blij mee ben.

Het vliegtuig zit bomvol. Geen huilende baby’s en met wat slapen en waken landen we om 21.00 uur plaatselijke tijd in Porto. 

Trollie van de band halen en naar buiten. Deze keer geen metro wat goedkoop is maar een taxi. Ook vanwege de bagage. Ik vraag de chauffeur wat een ritje naar het centrum kost en hij zegt taximeter, dus dat zit wel goed er komen een paar euri bij voor de bagage maar ik weet dat het hier zo werkt.

Ik knoop in mijn beste Frans /Spaans en minimale Portugees een praatje aan met de stuurman. Ervaring leert dat dit wel eens positief werkt op de ritprijs. Maar nu met de taximeter werkt dat natuurlijk niet. Maar ik vind het zelf leuk om te doen en men waardeert het ook heb ik de indruk.

Als toegift denk ik rijdt de taximan door de rosse buurt van Porto. Hij heeft hier en daar wat opmerkingen die ik niet begrijp maar wel de strekking er van. Vanwege de censuur had ik ze toch niet in dit verhaal kunnen opnemen verwacht ik.

Stop bij het hotel, een fooike en ciao. Ik ben gelukkig bekend in de hotel administratie, alles is betaald behalve de toeristen belasting. Hier ook de eerste covid controle. De man in de lobby is zeer gedienstig en geeft al wat tips voor food en drinks. Dan naar mijn hotelkamer op de vijfde verdieping. Ik dacht dat ik kamer 504 had maar het was 509 dus heb ik enige tijd aan de verkeerde deur staan te morrelen. Je wordt tegenwoordig voor minder opgepakt. 

Het is een aardige basic schone kamer. Het hotel ziet er ook niet oud uit. Alles modern achter en prachtige authentieke oude gevel. Snel wat uitpakken en dan naar buiten voor de eerste Portugese pint met een hapje. Het is te laat om nog uitgebreid te eten. Al denken veel Portugezen daar anders over. Ik zal snel gewend zijn verwacht ik. Ik sukkel wat later naar mijn kamer en mijn bedje.... de luiken vallen snel dicht...

Verstuurd vanaf mijn iPad