1e dag in Sevilla dus wat wennen

Sevilla, vrijdag 11 februari 2022.

Mijn provider is wat aan het experimenteren met de lay-out van de site. Dus de tekst lijkt wat rommelig.

Als ik eea van gisteren nalees merk ik dat er soms een taalfoutje insluipt en ook de snelheid van tekst intikken gaat niet altijd vlekkeloos. Conclusie dus dat ik minder scherp word.

Na mijn ontbijtje ga ik de straat op. Heerlijk weer om rond te wandelen. Ik loop eerst naar de cathedraal waar vlakbij ook de VVV gevestigd is. Rond de cathedraal al gezelllig druk en een kleine wachtrij bij de ingang. Vandaag staat “niksdoen” op het programma. Ik pik mijn plattegrond op ga in de zon op een bankje zitten. De meeste highlights in Sevilla heb ik al gezien, dus er is geen haast.

Beetje mensen kijken en zien hoe de mannen van de paardenkoetsjes proberen toeristen te verleiden voor een ritje. Fotooke schieten van de sinaasappels in de bomen en dan maar gaan bewegen. Ik loop door een straat vol met restaurantjes de wijk Santa Cruz in. Er is een kerk open, dus eerst maar wat kaarsjes opsteken voor ieder die me lief is. Er is een kerkdienst bezig, de aanwezigen zijn aan de uniformpjes te zien een schoolklas met hun leraren. Hier worden de oude tradities nog met de paplepel ingegeven.

Ik ga verder en geniet van de smalle straatjes en mooie huizen. Soms staat er een deur open en kun je de prachtige patio’s zien. Vaak vol met bloemen.

Bij toeval kom ik langs een museumke, genaamd Fabiola in een prachtig oud pand. Ik koop een kaartje voor €.2,25, seniorenprijs, en wordt opgevangen door vier mensen van de bewaking. Mijn tasje moet in een kluisje met euroslot. Ik heb geen euro en een museumdame is zo goed om voor mij even geld te gaan wisselen, omdat ze ziet dat ik wat moeilijk loop. Ze spreken aardig Engels en willen me allemaal rondleiden. Ze hebben gewoon niks te doen. Ik sla hun aanbod beleefd af omdat ik graag de tijd neem voor wat echt mijn interesse heeft.

Het is een prachtig pand en een bijna nog mooiere collectie kunst. Van schilderijen tot beeldhouwwerk tot oud meubilair.

de collectie is ter beschikking gesteld door een gefortuneerde familie, waarvoor dank. Het beslaat over het algemeen de periode 1600 tot 1900 en geeft prachtige tijdsbeelden. Dus een aanrader en vergeet niet de prachtige houten plafonds te bekijken. Ik ben daar best een tijdje bezig tot ik merk dat ik verzadigd raak. Dus Hasta la Vista tegen de bewaking, tasje uit de kluis en daar gaatie weer.

Niet veel verder een oase in de vorm van een bodega met terrasje. Dus tijd om de kachel op te laden. Vriendelijk volk daar en krijg alle tijd om mijn keus te maken. Ik ga voor wat tapas en een drankje. Het terras zit snel vol. Ik geniet van alles wat voor me wordt gezet. Afrekenen en richting hotel voor de siesta net als zoveel Spanjaarden.

Nog even app-contact met Herman, die me weer huiswerk geeft, allemaal steden in de buurt van Cadiz, moet prachtig zijn. Awel da zal voor de volgende reis zijn.

Na mijn schoonheidsslaapje opgefrist de straat op. Ik ben eigenlijk iets te laat weggegaan. Alle terrassen en barrekes stampvol met groepjes en veel jong volk. Bij de restaurants wachtrijen om een plekje te krijgen. Daar hoef ik als eenling niet tussen te gaan staan. Ik ga dus richting de cathedraal want in die buurt zit ook volop horeca. Ook hier druk, maar minder massaal dan waar ik bij het hotel zit. Soms een vrije plek bij een Italiaans of burger restaurant maar ik prefereer natuurlijk Spaans. Ik tracht nog bij een hotel op het dakterras met uitzicht over Sevilla te komen, maar sorry signor alles volzet. Iets verderop zie ik mensen aanstalten maken om weg te gaan. Dus niet te kritisch en snel een stoel scoren. Aardige ober en frisse pint.

De kaart vermeldt veel lekkere dingen. Ik ga voor een salade met vis en een bordje paella. Niet te veel want ik ben hier nog wel een tijdje. Paella moet je eigenlijk in Valencia eten maar het zij me vergeven.

De vissalade komt met wat surimi er op en blokjes paprika. Dus ik verwacht er niet veel van. Maar daaronder komen de garnalen tevoorschijn, heerlijk en fris.

De paella wordt wat anders opgediend als normaal in een pan. Maar ook deze hap is rijkelijk gevuld met vis en schelpkes. Ik sluit af met een carregillo voor de verbranding. Ik had nog naar een bar willen gaan met life music. Maar dat wordt te ver lopen. Ik sukkel op mijn gemakje richting mijn wijk. Overal zitten bars en restaurants nog bomvol. Om de hoek bij mijn hotel een barreke waar ik nog een afzakkertje kan krijgen. Ik moet aan de toog blijven hangen omdat er buiten bij de staantafels geen plaats is. Je moet aan een tafel staan zegt de kastelein anders krijgen we problemen met de politie. No problem, ik tutter mijn pintje leeg en ga naar bed.....