10e dag A Corûna

10e dag

Zondag 12 mei 2024

A Corûna

Hotel Arda Orzán

Niet dat het vannacht muisstil was op straat, maar wel aanmerkelijk rustiger dan vrijdagnacht. Ik neem uitgebreid te tijd voor het ochtendritueel. Zondag en vandaag staat er bij mij niet heel veel op het programma.

Plan is om na het ontbijt op mijn gemakkie naar de Torre de Hercules te wandelen langs de boulevard.

Mijn ontbijtadres is gesloten, er hangt een bordje op het raam “gesloten ivm een rustdag voor het personeel” kan me daar iets bij voorstellen. Men maakt hier lange werkdagen. Buiten de reguliere klandizie, ook nog twee keer per dag het drukke restaurant open houden met een klein team.

Het hotel zit op 100 meter van de boulevard. Dus uit de startblokken. De weergoden zijn me weer goed gezind. De boulevard langs de baai is prachtig aangelegd en berekend op veel volk. Gelukkig nu nog heel rustig maar wel met de nodige zondagochtend trimmers, afhankelijk van hun interesse, wandelen, joggen of fietsen. Ook zie ik een enkele zwemmer in het water.

Ik houd nauwlettend de overkant van de boulevard met bebouwing in de gaten of er ergens een bar of café open is. Maar dat laat erg lang op zich wachten.

Uiteindelijk in de verte zie ik lampjes onder een luifel. Dus oversteken, bar in en gaan zitten. Mijn stappenteller geeft dan al ruim vierduizend aan.

De dienster neemt mijn bestelling op. Het is een mooie zaak en men serveert alles net iets chiquer. Ook mijn portie toast met marmelada is uit de kluiten gewassen. Maar het gaat er allemaal in hoor.

Afrekenen maar weer en verderop. De Torre de Hercules is een echte toeristische trekpleister natuurlijk. De parking staat al redelijk vol o.a. met touringcars van dagtoeristen. Rond de toren wandelpaden en opgegraven ornamenten uit de Romeinse tijd worden tentoongesteld. Gratis toegang voor oudjes maar ik besluit om de Torre van afstand te bewonderen en de ornamenten de ornamenten te laten. Ik heb er daar al meer van gezien dan de Romeinen in die tijd zelf. Een terras biedt koffie en uitzicht.

Mijn stadsplan toont dat de afstand tot het oude fort ook nogal ver lopen is. Er staan twee tuktuks vlakbij. Even twijfel ik, maar kies toch voor lopen en calorieën verbranden. Tijd volop……….en goed voor de conditie.

Ik snijd een stuk af door onderlangs de oude stad te wandelen. Kom uiteindelijk weer bij boulevard en haven terecht. Tegen half twee alweer, dus toch maar even zitten. Wandelen maakt dorstig. Glas bier besteld en tapatje erbij is net dat beetje knabbel wat ik nodig heb.

Er komen een paar politiebussen aangereden. Taxichauffeurs moeten van hun standplaats af en in de verte hoor ik sirenes. De politiebussen gaan dwars op de weg staan. Daarachter staan weer motoragenten.

Tromgeroffel, vlaggen, tekstborden en er worden leuzen gescandeerd. Ik denk eerst aan een politieke demonstratie, maar het blijken voetbalfans van de plaatselijke club Deportivo te zijn. De meesten in blauw wit gestreepte shirts.

De politie is massaal aanwezig en niemand mag de weg oversteken tussen de voetbalfans door. Dus ook ik niet.

De groep stopt en wordt toegesproken door een paar leiders denk ik. Juichen en applaus na elke kreet. Een tijdje later stopt alles en wordt de groep ontbonden. Ieder gaat rustig zijns weegs en ook de politie verlaat de boulevard. Er komen echter steeds meer mensen in het blauw/wit op straat. Groot en klein tot in de kinderwagen toe. Later blijkt me dat er ‘s avonds een voetbalwedstrijd tegen Barcelona is.

Het is te laat geworden om nu ook nog naar het fort te wandelen. Dus dat houd ik tegoed voor de toekomst. En met deze extra drukte zullen cafés en restaurants ook wel top draaien.

Dus de smalle straatjes rond het oude centrum in. Ik wilvandaag nog schelpen eten. Morgen ga ik het binnenland weer in en zal vlees weer de overhand krijgen. Al is er in de regel overal wel een restaurant met vis te vinden.

Ik had een schelpen restaurantje op het oog. Buiten op het terras zit niemand en binnen vol.Dus vraag aan de baas om plek en wijs naar buiten. Sorry meneer maar ik serveer vandaag niet buiten ivm de voetbalfans. Potverdrietjes…

Bij zijn buurman is het terras ook leeg, maar nog wel een plekkie voor mij binnen. Pintje voor de dorst en ik hoef niet lang te kiezen.

Er staat Parillade de Mariscos op de kaart. Pittig geprijsd, maar aanzienlijk goedkoper dan in Nederland. Dus laat maar komen. Brood en wijn horen er bij. De mensen aan de tafel naast mij wensen me smakelijk eten. Ik smikkel en smul van mijn afscheidsdiner in A Corûna. Zoetje, koffie en de nota, en dan door al het blauw/witte volk richting hotel.

Ik controleer mijn reispapieren alvast even. Dan naar de lobby om mijn vroege check-out te melden en of ze alvast een taxi kunnen regelen. Het meisje in de lobby regelt het meteen. Ik kijk even op straat maar er lopen veel luidruchtige mensen. Beetje aan het verslag werken en indutten. Ik word wakker van gejuig op straat. Er wordt vuurwerk afgestoken. Het blijkt dat de thuisclub Deportivo een doelpunt heeft gemaakt. Volgens mij worden ze kampioen.

Deportivo wint met 1 - 0 van Barcelona en op straat wordt het een gekkenhuis. Daar ga ik niet tussen lopen. Komt nu ook goed uit dat ik niet naar dat jazzconcert ben gegaan.Flesje water aan de balie gehaald en het wordt een vroege nacht.

Ik zet voor alle zekerheid de wekker,

Morgen weer verderop……naar Salamanca