Lazy day in Murcia.......

Murcia, Vrijdag 19 mei 2017.
Wat later op, rustig ontbijtje, krantje lezen en dan naar buiten. Het is wat frisser dan gister, zeker in de schaduw en een beetje wind langs de rivier. Eigenlijk voor vandaag geen vast plan voorbereid. Dus besluit ook verder niks te besluiten en alles maar op me af te laten komen. Wel om te beginnen met rondje Murcia op de plek waar ik gister eigenlijk geëindigd ben, bij het Teatro Romeo.

Ik loop langs het Palacio Episcopal, maar het lijkt me onbewoond. Bovenin op de derde verdieping wel een mooi balcon met zuilen echter met gaas bespannen om de duiven buiten te houden.
Echter om de hoek staan de grote deuren open en ik kijk natuurlijk even binnen. Vanachter een bureautje staat meteen een vrouwke op dat me nodigt om verder te komen.

Dat gebeurt me tegenwoordig ook niet iedere dag dus ik laat me verleiden. Ze vraagt, de donde es ?, en Hollanda is heel mooi zegt ze. Nog nooit geweest, maar veel over gezien op TV. Ze is waarschijnlijk blij dat ze al een vroege klant heeft, want er is een tentoonstelling van je raadt het niet, religieuze kunst en met name die betreft processies.
Er staan weer veel grote beelden, wel van jongere kunstenaars en de dame leidt me even persoonlijk rond. In rad Spaans doet ze haar verhaal waar ik eerlijk gezegd niet alles van begrijp. Er staan echter nogal wat beelden van apostelen bij met grote heren zoals Petrus, Johannes, Judas en natuurlijk Lazarus waarvan de laatste bij veel lezers van deze blog ook wel herkenning in zal doorklinken. Ik kijk ondertussen ook een beetje rond naar het interieur van het gebouw, maar veel is afgezet met platen. Dus eigenlijk niks te zien.

Ik mag weg van het vrouwke en loop opnieuw de zon in. Voor vandaag weer genoeg kuntst gezien. De zon is ook ontdekt door een aantal studenten die vandaag voor het goede doel op pad zijn. Ik tel achtereenvolgens, Artsen zonder grenzen, Dierenbescherming en het Rode Kruis. Allemaal jong volk die goed hun best doen te mensen te interesseren, maar zo te zien weinig succes hebben. Als zelfs de Spanjaarden al niet stoppen moet mijn excuus dat ik toerist uit Hollanda ben toch redelijk over komen.

Ik bereik via de Almudi, waar achter een oude gevel met Moorse roots een modern gebouw is verrezen. Ook weer een tentoonstelling met voor mij te moderne kunst. Ik sta dus zo weer buiten. Dan via de Plaza San Pedro, met gelijknamig kerkje, naar de Plaza los Flores. Hier zon, fontein, terrasjes en veel rondlopend volk. Tijd voor een koffieke. Mensen kijken, veel kleine winkeltjes en zo te zien ook veel onderling contact van de middenstand die over en weer bij elkaar binnenlopen.

Er zijn een viertal barrejes met evenveel kleine terrassen. Drie zijn redelijk bezet, maar op het terras naast mij zit niemand. Het blijkt al snel dat die betreffende bar geen koffiemachine heeft. Elke keer als er mensen gaan zitten en koffie willen verwijst de aangesnelde dienster de klanten naar de andere bars. Ik zou zeggen koop een "wel dure" koffiemachine of zet een bordje op tafel met de mededeling "geen koffie".
Op het pleintje ook de bakkerszaak van "Bonache" in Spanje wereldberoemd voor zijn vleespasteitjes waar ik eerder over verteld heb. Goudomrande gevel buiten en binnen veel lekkers in de vitrine. Ik koop maar niks want ze zijn zeer maag vullend. Gelukkig voor die bakker denken andere mensen er anders over gezien het volk wat er binnenstapt.

Via de Plaza Sant Catalina kom ik op de Gran Via uit. Het winkelplek van Murcia. Veel grote ketens, maar ook veel dure kleinere winkels. Ik loop even bij El Corte Ingles binnen zaak vergelijkbaar met de Bijenkorf in Nederland. Ook wat prijssteling betreft. Ik neus een beetje op de mannenafdeling, maar zie eigenlijk niks wat ik ook niet in Antwerpen kan kopen, dus sta snel weer buiten.

Weer de smalle straten opgezocht en terrasje met wat ver zicht op een hee groot terrein waar ze opgravingen aan het doen zijn. Zeker vier meter diep en wel een honderdvijftig met in het vierkant. Ze zijn al een tijd bezig want de restanten van een oud stadsdeel of kasteel zijn duidelijk zichtbaar. Er zijn een drietal mensen bezig om met stoffer en blik mogelijke oudheidkundige objecten te ontdekken. Mooi beroep waar je wel geduld bij moet hebben lijkt me.

Ik blijf in het heden, denk aan wat maagvulling en zit vlak bij een straatje waar ik eerder een paar leuke (dus geen dure) restaurantjes heb gezien. Het is al ruim na tweeën. Binnen, ik ben solo, wat in Spanje nergens een fronsende blik veroorzaakt en krijg mijn tafeltje. Een leuke meid, Gabriella, staat op haar rechterborst. Geen tattoo, maar gewoon een naamplaatje, helpt me door de kaart heen. Salade met gerookte vis vooraf. Een gegrild visje als hoofd en een Murciaans zoeteke toe. Een lekker wijntje uit de grote keuze die Gabriella in zo een rad tempo uit haar hoofd opnoemt dat ik even in verwarring ben waar ze het over heeft. Ze denkt dat ik geen keus kan maken en herhaalt het rijtje. Ik noem lukraak een merk en denk dat het altijd wel goed zal zijn. Spanjaarden zijn wat eten en drinken betreft
kritische consumenten. Koffie na en hop naar siesta.

Na mijn schoonheidsslaapje uitgebreid douchen en de stad in. Er zijn vanavond op drie plaatsen gratis muziekuitvoeringen. De eerste ben ik al te laat voor. Dus richting het plein voor de Universiteit, waar om negen uur een uitvoering begint met een mix van Griekse, Ierse en Marokkaanse muziek. Alle stoelen zijn al bezet en de omliggende terrassen bomvol met leutig volk. Veelal studenten en een heel andere sfeer dan in het uitgaanscentrum in Albacete. De muziek, zeker de snellere nummers is heel leuk en niemand blijft stilzitten. Ik haal mijn glaasje bier bij een barreke en geniet mee tot bijna het einde. Dan richting Cathedraal waar het andere optreden zal zijn. Ik hoef niet op de kaart te kijken want er gaat massaal volk die kant uit.

Ook dat al bomvol, vrijdagavond en gratis ??. Ik vind nog een redelijk plekje net buiten de afzetting waar een strenge bewaker staat. Afsluithek is dicht en alleen iemand er bij als er iemand uitgaat. Dat zorgt soms voor problemen, want veel mensen gaan ook nog even wat te eten halen als ze eigenlijk al een stoel hebben. Maar ik denk dat men dat hier gewend is, want daar heeft de bewaker geen moeite mee. Even voor de kenners onder ons, hier staan misschien wel duizend losse plastic stoelen. Niet gekoppeld zoals bij ons de reglementen allemaal voorschrijven.
Dus mogelijk is het bij ons toch allemaal wat over georganiseerd, ook gezien dat Spaanse mensen toch wat beweeglijker zijn dan wij noorderlingen.

De muzikanten zijn hier wel bekend denk ik aan het applaus te horen als men opkomt. Het is in het begin ook wel aardig maar blijft een beetje veel van hetzelfde voor mijn ongeoefende oren.
Ik ga naar de andere kant van de kathedraal en zoek een terrasje op. Neem een wijntje, schaaltje ham en kaas en twee hamkroketjes. Peuzel dat naar binnen en ben net na twaalven op mijn logiesadres.
De Rust.