2e wandeldag van Arcos naar Pedra Furada

2e Wandeldag
Maandag 27 september 2021
Van Arcos naar Pedra Furada +/- 11 km
Hotel B-way guest house.

Na het diner van gisteravond maar meteen naar bed gegaan. In een bijgebouw is een trouwfeestje. Om middernacht wordt er vuurwerk afgestoken. Mogelijk om de bruidegom alvast in de juiste stemming te brengen.
Dan gaat de disco aan en zo te horen ook de karaoke. Er wordt wat afgelald. Om een uur of één wordt het stil. Ik heb met wat lawaai ook geen probleem hoor. Iedereen moet eens goed uit de band kunnen springen op zijn/haar trouwdag.

Ik slaap een paar uur, maar tegen zessen klaarwakker. Dus er uit en de badkamer in. Er staat een hoog gietijzeren bad op leeuwenpootjes.
Dus moeilijk om er in te klimmen en nog gevaarlijk om er uit te stappen.
Het is heel romantisch maar niet doelmatig. (Hier spreekt de Hollander)
Ik spoel me af en trek mijn schone en fris ruikende onderkloffie weer aan.
Dan alvast mijn spullen klaarmaken en de poncho voor pakkes in de rugzak. Het beloofd vandaag een natte dag te worden volgens de voorspellingen. Dus beter om op je voorwerk zijn. We zien weer wel....hoe het gaat lopen.

Tegen acht uur breng ik mijn trollie alvast naar de receptie. Regenjas aan want het staat te gieten. Er is nog geen enkele beweging in de ontbijtzaal.
Dan maar terug naar de kamer, TV aan voor het weerbericht. Na de middag zal het opklaren. Om half negen weer terug, iedereen staat al te wachten, maar men is nog volop bezig met het buffet. Na tien minuten eindelijk naar binnen.
Het buffet staat afgeladen vol met eten. Was het diner gisteren net aan, nu maken ze het eigenlijk weer te bont. We zijn in totaal met negen gasten, maar er staat voor een klein leger klaar. Ik laat het me smaken en neem nog een extra broodje. Ik verlaat als eerste het ontbijt en iedereen wenst me bon Camino. Het regent “cats and dogs”. Goed dat Ik, wel op voorspraak, die poncho gekocht heb. Soms heb ik wel eens last van verkeerde zuinigheid.

Ook goed dat ik een extra large heb gekocht. Wij heren hebben soms de neiging ons wat te overschatten als om lengte gaat. Nu echter valt de XL 1.95 mtr perfect over mijn 1.70 mtr. Incl. rugzak.
In de stromende regen is het extra opletten om geen gele pijl te missen. Ze kunnen werkelijk overal op staan. Maar het gaat goed. Het eerste dorpke is vier km verderop. Ik ben er redelijk snel. Dat wil zeggen aan de rand, want de Portugezen houden van lintbebouwing. Dus je denkt dat je het dorp inloopt, maar dan is het nog wel anderhalve km naar het centrum.

Ik zie een café dus eerste stop. Spaaitig het is gesloten. Een beetje verderop rechts een ander cafeeke. Open, dus naar binnen. Bestellen met mijn pelgrimspas in aanslag. De barjuffrouw zegt dat ze geen pelgrimsstempel heeft. Een jong vrouwke aan een tafeltje brengt uitkomst. Ze zegt geef maar dan loop ik even naar die andere bar. Zij kent de eigenaar en kan achterom binnen. Even later is ze terug met een prachtige stempel. Een Franse pelgrim komt binnen en het ritueel herhaalt zich. Ik praat even met de Fransman. De lucht klaart weer op en bijna droog dus ik doe mijn gewone regenjack aan.

Dan verder, gelukkig trekken we weer het buitengebied in. In de bewoonde delen veel Portugese kasseien van allerlei formaten. Ze hebben één ding gemeen ze lopen voor geen meter. Twintig minuten later wordt ik ingehaald door de fransoos, net bij een km paal 209 van Santiago de C. Allebei op de foto en “bon route”. Na tien minuten is hij al uit het zicht verdwenen.
Ik volg mijn eigen tempo. Ben ook blij met de wat kortere trajecten in het begin. Lijdt gelukkig niet aan zelf overschatting want een val of peesontsteking is het begin van richting huis.
Het golft weer aardig op en neer. Begon de ochtend met vocht van buiten naar binnen nu is het omgekeerd. Ik kom op een afslag net voor een dorpje en twijfel. Ben ik nu al zover of moet ik gewoon de route volgen. Er komt een jongedame aangelopen. Ik vraag where are you from. Nederland, Utrecht dus dat praat een stuk eenvoudiger. Ze weet ook niet exact waar we zitten, maar heeft net door de bocht in een cafeeke koffie gedronken. Nou dat ga ik ook doen. De locals zullen het wel weten. De Utrechtse loopt verder en ik even pauze.

De bar boy geeft aan dat ik de weg moet vervolgen en na drie km is dan het punt, bar Pedra Furara, waar de taxi me op komt pikken als ik hem bel. Om kwart na één ben ik terplekke. Ik stoom als een Belgische trekpaard en stink zeker niet mInder. Ik bestel eerst een heerlijk frisse pint en bel dan de taxidienst. De dame van de centrale weet er van. En zegt tien minuutjes. Het worden er vijfendertig......
Deze uitloop is reden voor de taximan om als een kamikaze piloot over de weg te vliegen. Maar eigenlijk moet hij gewoon mee met de andere weggebruikers. Iedereen hier rijdt als een gek. Binnen de kortste keren wordt ik gedropt bij mijn verblijf voor twee nachten. Omdat de afstand te lang was voor mij is die opgeknipt in twee trajecten. Morgenochtend wordt ik weer terug gebracht naar het eindpunt van vandaag. Dan wandel ik terug naar het hotel en woensdagochtend trek ik verder.
Het vrouwke “Catharina”, van de hotelbalie is super vriendelijk en meertalig.
Ze doet haar uiterste best met Info en administratie en zet zelfs mIjn trollie op de kamer. Ik krijg ook nog een restauranttip van haar.
Opfrissen en mini waske doen. Dan om nieuwe mondkapjes, want die ik bij heb zijn flut. Fles water gekocht voor de bidons, een pint op het terras, dan siesta.

Peter Mies belt even om bij te praten. Daarna bullekes aan en op etensjacht. Het restaurant van het baliemeisje is net zoals veel restaurants op maandag gesloten. Schuin t/o mIjn hostel een pelgrims restaurant. Dus daar naar toe en smakelijk getafeld. Pintje, karafje wijn, soep, rollade en koffie na. €. 6, 60
Het is er niet druk de kokkin met Chinese roots vraagt of ze een foto mag maken. Volgens mij is het restaurantje pas open. De keuken inventaris blinkt van nieuwigheid en is brandschoon.
De vermoeidheid slaat toe, dus plat. Morgen wil ik bijtijds op, ontbijt om half acht en daarna transfer om de wandeltocht te beginnen. Min trollie heeft een dag vakantie. Die mag op de kamer blijven.
Nog bedankt voor de lieve en leutige reactie en de rust........


Verstuurd vanaf mijn iPad