3e wandeldag. Van Pedra Furada naar Barcelos

3e Wandeldag
Dinsdag 28 september 2021
Van Pedra Furada naar Barcelos +/- 10 km
Hotel B-Way-Guesthouse.

Vandaag een rustige opstart....trollie blijft thuis en rugzak staat klaar.
Dus even tijd om rustig in de krant te kijken. Zo te zien niks spectaculairs gebeurt in Roosendaal. En de landelijke politiek heeft weer iemand ingeleverd. Onvoorstelbaar dat als je onderweg bent dit je zo weinig interesseert. Om half acht daal ik af naar het ontbijtzaaltje.
Catharina het receptiemeisje verzorgt nu ook het ontbijt. De andere gasten zijn een mix van wandelaars en fietsers, ik hoor Frans, Engels en Spaans. Er is weer ruim voldoende keus aan eten op het buffet.

Hier moet ik ook even aan wennen, normaal ontbijt ik nooit in een hotel, maar zoek een barreke op vanwege het contact. Maar ja nu zit het in mijn arrangement, dus doe maar mee. Het valt wel op dat de mensen altijd wat gereserveerder zijn. Soms kan er amper goedemorgen af en als je ze onderweg tegen komt is er altijd wel die groet.
Ik geniet mijn ontbijtje en vraag dan aan Catharina of ze mijn taxi wil bellen om me terug te brengen naar het eindpunt van gisteren. Ik moet een half uur wachten. Dat wordt drie kwartier...maar ik heb eigenlijk tijd zat 10 km dat zou ik met twee vingers in de neus moeten kunnen.
De taxI komt, geen erg spraakzame chauffeur maar hij rijdt aanmerkelijk rustiger dan zijn collega. Om negen uur sta ik bij mijn beginpunt, bar Pedra Furada, even een espresso en een stempel in mijn boekske. Om tien over negen start ik met bewegen. De route is weer een mix van rust en verkeerslawaai. Soms loop je door een bos of wei en dan weer naast de doorgaande weg.
Na nog net geen uur gewandeld, een dorpke, waar ik bijna het café voorbij loop. Water, koffie en een stempel. Je moet minimaal twee stempels per dag scoren om later je Credential te krijgen. En ik weet dat ze in Santiago de C. daar erg kien op zijn.

Dan verder, maar goed dat ik gestopt ben want er komt pas weer een cafeeke als Ik bijna in Barcelinhos ben. Terraske, zitten en een beetje naar de werklui kijken. Het leven is hier voor ons niet duur, maar het gemiddeld loon is hier netto rond de €. 850,00, dus voor Portugezen ligt dat weer heel anders.
Rond Barcelinhos veel werkzaamheden met snelwegen aanleggen. Dus de pelgrimspaden worden opgeofferd,omgelegd en aangepast.
Ik ben bijna weer bij mijn Hostal. De eigenaar van het pelgrimsrestaurant zwaait naar me. Straks nog maar even wat gaan drinken bij hem om de zaak te steunen. Om half één stap ik mijn kamertje weer in. Het kamermeisje is al geweest. Dus maar weer opfrissen en rust.

Tegen drieën downtown, Ik loop wat langs de machtige rivier Douro. Schiet een fotooke en dan de brug over. Daar aan de overkant restanten van een vroeg middeleeuws kasteel en de kathedraal.
Van het kasteel staan nog wat muren overeind en een bij elkaar geraapt zooike ongeregeld. De kathedraal zou open moeten zijn volgens de borden bij de ingang, naar ik denk dat de pastoor een vrije dag heeft. Al met al niets gemist als je er niet naar toe gaat. Ik stop met sightseeing en ga wat drinken en een broodje eten bij het pelgrims restaurant.
Terug naar de kamer en de route van morgen bekijken. Zeventien kilometer is toch een uitdaging. Komt tijd komt raad. Eerst maar een tukje doen.

Goed zes uur opfrissen en naar buiten. Ik drink een pint op het terras van de PIri PIri bar. Rond zevenen gaat restaurant “Galo” open, de tip van Catharina. Gelijk met mij arriveert een ouwe knook die zijn IPod op volume 99 heeft staan. Op het nummer Don’t cry for me Argentina zingt hij mee en beweegt zijn armen of dat hij wil gaan vliegen. Ik dacht een plaatselijke paradijsvogel maar hij blijkt ook een reiziger te zijn. We krijgen allebei een tafel in de serre met zicht op de kasteelruïne en rivier. Gelukkig wat ver uit elkaar, wat later een voordeel blijkt.

De serveerster stelt zich voor als Ana en is een aardige vlotte tante. Ze heeft een kaartje met een barcode en als je die scant krijg je het menu in het Engels.
Ik geef aan dat ik haar liever laat vertalen en ze zegt haar best te zullen doen. Omdat we in het land van de port zitten begin ik daar ook mee. Ik krijg daar een schaaltje smakelijke knabbels bij.
Het is een aardige kaart van een “beter” restaurant. Ik vraag of ze toevallig verse sardines serveren, maar Ana zegt eerlijk dat het daar op weekse dagen niet druk genoeg voor is. Er zijn wel grote stukken vlees of een plaatselijke variant van de 365 kabeljauw recepten die portugal kent. Vis is wat lichter verteerbaar, dus ik ga daar voor, met de wens om er geen rijst bij geserveerd te krijgen. Dat blijkt geen probleem. Ik bestel er een glas locale rode wijn bij, niet al te zwaar en lekker fris. En gezien de ruime porties neem ik alleen een hoofdgerecht.

Twee dames die ondertussen binnengekomen zijn en naast de man zijn geplaatst vragen een andere tafel. Meneer is duidelijk aanwezig en wil steeds met hen in gesprek. Eenzelfde lot treft ook een later gearriveerde Engelse heer die na vijf minuten ook verkast. Gasten die daarna arriveren worden meteen wat verder weg geplaatst. Er is ook een pelgrimsmenu, maar dat bestaat uit soep en broodjes en kost €.11,00. Het wordt door niemand besteld.

Mijn viske wordt geserveerd en is erg smakelijk. Ana komt regelmatig langs en heeft tijd voor een praatje. Ze is wel eens in Nederland geweest. Vraagt waar ik mijn wandeling gestart ben en hoe het bevalt. Mijn reistempo kan ze wel waarderen en ze geeft me meteen een tip om in Porta de Lima, waar ik ook verblijf, “Arroz Sarrabulo” te eten. Weer een rijstgerecht lacht ze maar bereidt met kippenbloed en erg lekker. Ik beloof dat te zullen doen. Ik bestel nog een schaaltje meloen om de weinige gaatjes te vullen en een espresso na.

Het is ondertussen donker geworden en het kasteel wordt verlicht. Ik krijg het niet mooi op de foto, dus moet me nog eens verdiepen in foto’s in de avond te maken met de IPhone. Dat zal voor een volgende keer zijn. Ik ga afrekenen en naar bed. Morgen wil ik bijtijds vertrekken nu ik niet afhankelijk ben van de taxi.
Ik pak mijn spullekes weer zover mogelijk in en ga plat..........


Verstuurd vanaf mijn iPad