Rustdag in Pontevedra

Rustdag in Pontevedra
Zaterdag 9 oktober 2021
Hotel Ruas

Vrije dag, dus uitgeslapen. Om acht uur wakker. Ik hoor medewandelaars zich klaarmaken voor vertrek. Kijk even in de krant en dan opfrissen en aankleden. Om negen uur ontbijt in de cafetaria van het hotel.
Geen buffet, dus gewoon Spaans bestellen. sinaasappelsapke, toast con tomate en café americano. Water voor mijn pilleke. Niet teveel want de dag is nog lang en het eten van gisteren is nog lang niet verteerd. Iedereen loopt met een vest aan. Dus voor alle zekerheid ook mijn fleece maar gepakt. Nog even gemeld bij de receptie dat mijn tv het niet doet. Men gaat er naar kijken.

Om goed tien uur naar buiten en de toerist uithangen. Pontevedra, historische stad met legio kleine pleintjes en goedbewaarde veelal katholieke oudheden. Kerken en kloosters op een relatief klein oppervlak zoals zoveel middeleeuwse centra. Ik heb zelf een privé toer uitgezet op mijn in het hotel gekregen plattegrond. Het is om dit uur nog heerlijk rustig overal. Ik wandel wat rond, bezoek een paar mooie kerken en constateer dat de middeleeuwse kunstenaars volop werk hebben gehad. En dat de kerk onnoemlijk rijk was, Ik offer hier en daar nog een kaarsje en dan weer tijd voor terras en koffie. De zon schijnt en de toeristenstroom komt op gang. Veel groepen oudjes, denkelijk met een busreis of zo. Mijn culturele honger voor vandaag is redelijk gestild. Ik besluit om nog naar de rivier te lopen, kom dan meteen langs een grote Mercado en wil afsluiten met de igrexa de San Francesco wat een rijksmonument is geworden.

De eerste twee lukken, maar de kerk is al gesloten. Ik vind dat eigenlijk niet zo erg. Je moet nogal wat traptreden overwinnen om bij de ingang te komen. En met mijn krakkemikkige evenwicht is dat niet echt mijn favoriete bezigheid.
Dus dat stel ik maar uit tot een volgend bezoek aan Pontevedra..............!!?
Ik heb hier en daar een kiekje gemaakt. Maar verwijs voor echt mooie foto’s naar Google. Het is nu overal al gezellig druk. Niet te massaal.
Er zitten al mensen te eten. Ik zoek een terrastafeltje en bestel een frisse pint. Men serveert een goedkoop keuzemenu. Bijna allemaal visgerechten.
En na wat ik vanochtend in de Mercado heb gezien, moet je hier wel vis eten.
Ik gok maar wat en de entree als “pescadutos variados” blijken gegrilde sardientjes te zijn. En de “lubinia a la plancha” is een zeebaarsje.
Beetje mokkapudding en koffie completeren het geheel. Ik heb een extra glas Rioja besteld en moet €. 14.00 aftikken.
Op een volle maag mag je je niet teveel inspannen dus tijd voor siesta. Ik loop richting hotel en kijk meteen hoe ik weer op de Camino moet komen. Dat scheelt morgenochtend zoeken. Ik zit er vlak bij dus no problem. Mijn sleutel tot mijn kamer is geblokkeerd, maar de lieve receptioniste verhelpt het probleem direct. Kamertje is schoon, bedje opgedekt en de tv gerepareerd.

Iets na half zeven sta ik weer opgefrist buiten. Er is om half acht een speciale mis voor pelgrims. Die wil ik wel bijwonen. Ik loop alvast richting die kapel, maar heb onderweg nog wel tijd voor een alcoholische versnapering. Kan dan ook meteen wat muntgeld wisselen. De kapel is niet zo groot. En ook hier zijn de plaatsen afgeplakt ivm Covid. Ik ben maar net op tijd voor een plekje. Drie kwartier staan is te lang voor. Er zit nu ongeveer tachtig man/vrouw/?,
Echter weinig echte pelgrims. De meesten zijn oudjes en ik schat de gemiddelde leeftijd toch op dik tachtig. De mis wordt vocaal ondersteund door twee zangers wat erg mooi klinkt. De pastoor schiet door in zijn preek, het duurt en duurt maar. Ik versta een beetje Spaans maar Ik heb geen moment een link gehoord met pelgrimage. Ik heb dat wel eens anders meegemaakt.
Er wordt gecollecteerd, de collectantes twee heel oude patatjes die zich ook aan de banken vast moeten houden om niet om te vallen. Ze hebben een soort stoffen zak waarin ieder zijn bijdrage kan moffelen.
Na de mis zingt de pastoor nog een lied en wordt het altaar van de pelgrim beschermheilige bewierookt. Daarna aftocht. Het is druk op straat. Ik koop alvast een fles water voor morgen. Wil nu eigenlijk nog wel een kleinigheid eten.

De hele binnenstad zit bomvol. Op alle pleintjes en steegjes terrassen vol etende mensen. Van heel oud tot net geboren en alles daartussen. Met wat geluk krijg ik een tafeltje te pakken. Niet veel honger, dus ik bestel een schelpenschoteltje “almechas” in een bepaalde saus. Lekker en met wat stokbrood genoeg voor vanavond. De ober rent de benen onder zijn kont vandaan. Hij moet samen met een vrouwelijke collega zowel tafels binnen en buiten bijhouden. Er zijn constant mensen ook groepjes op zoek naar een tafeltje. Ik reken af en ga naar het hotel. Morgen weer een stukje wandelen. Na +/- 10 km. moet ik bij een restaurantje een taxi bellen die me dan weer bij het hotel afzet. Maandag brengt hij me weer terug naar waar ik gestopt ben voor het tweede deel van dat traject. Volgens de TV morgen goed weer en de wandelinfo beloofd weer een mooi stukje natuur. Morgenavond zal ik het weten. Voor nu oogjes toe..


Verstuurd vanaf mijn iPad